De foto's zijn aanklikbaar voor een groter formaat.

Week 2


Zaterdag 18 juli

Vanmorgen weer lekker in het zonnetje ontbeten, het lukt nog steeds om 's morgens in een shirtje buiten te ontbijten. Als we het hele ritueel van douchen, eten en tent opruimen weer gehad hebben is het kwart over acht en vertrekken we om niet ver hier vandaan te gaan wandelen. Halverwege Larne en Ballymena ligt het Ballyboley Forest. Daar parkeren we de auto en beginnen we aan een prachtige wandeling die voor een deel langs het wandelpad de 'Ulster Way' gaat en voor deel over het wandelpad 'Antrim Hills Way'. Een mooi stuk natuur waarbij we onderweg geen mens tegenkomen. Ondertussen vinden we tussenpunten en de eindcache van 'This way, that way' én we genieten van een prachtige wandeling met goed weer. We hebben wel vesten aan omdat hier op het open veld een koude wind staat en jassen mee in de rugzak want je weet hier maar nooit.





Dat blijkt als we de volgende wandeling doen en nog maar kort op weg zijn en dan overvallen worden door een wolkbreuk, snel de jassen aan, regenhoezen over de rugzakken en terug naar de auto. Onder de achterklep ruimen we voorzichtig de rugzakken op en trekken onze jassen weer uit, wat een natte boel! Snel de auto ingestapt en de weg staat gewoon blank. We rijden verder en als het wat minder hard regent halen we in een dorpje bij Ballymeda voor de zekerheid nog een brood omdat we niet weten of we dat morgen, zondag, wel kopen kunnen.
Dan rijden we terug naar de kust en bij Glenarm, aan zee, laten we de jassen even drogen in de zon. Het is hier weer lekker weer en aan de mensen op het strand te zien hebben ze hier die wolbreuk niet gehad.
We rijden de mooie Causeway Coastal Road verder en bij Glenariff or Waterford rijden we de scenic road A43/B14 en bij Cushendal pakken we de A2 weer en en rijden door naar Ballycastle waarbij we onderweg nog wel stoppen om bij Garron Point aan zee een kijkje te nemen.
We rijden naar Ballycastle op zoek naar de camping, maar dat blijkt een Holiday Village te zijn. Het is hier in het plaatsje erg druk en de camping ziet er ook niet uit zoals wij het graag zouden zien, bovendien is het hek van deze camping 's nachts gesloten van 23.00-9.00 uur. Dat is dus niks voor vroege vogels. Wij rijden een paar kilometer terug naar een camping waar we langs gekomen zijn en die niet in deze drukte omgeving ligt, Watertop Farm. Wij hadden het hier in het noorden niet zo druk verwacht. Op deze kleinere camping aangekomen, blijkt hij eigenlijk vol te zijn voor tenten, maar ze hebben een 'overflow'. Of we eerst maar willen gaan kijken of we daar wel willen staan, het blijkt boven op een heuvel in het weiland, prachtig en er gaat 's nachts geen hek op slot! Wij blijven wel, 2 nachten zelfs.

Zondag 19 juli

Vanmorgen zijn we op tijd wakker en gaan er ook maar op tijd uit, zodat we rustig kunnen douchen (er zijn maar twee douches), na het ontbijt maken we ook wat brood klaar om mee te nemen. We weten niet wat en of er wat te krijgen is op het eiland. We bekijken wat we verder mee willen hebben en daarna vertrekken we vast naar Ballycastle om tickets te kopen voor de eerste overtocht. We moeten ons om 9.20 uur melden in de hal, vertrekken dan om 9.30 uur met de snelboot en komen om 9.50 uur aan op Rathlin Island. We willen daar óf fietsen huren (als dat nog kan) of de bus nemen die er naar het uiterst noordwestelijke puntje van het eiland rijdt en dan lopend weer terug. Heen en terug lopen kost niet alleen veel tijd maar wordt ook voor Eugeni haar knieën wat te veel.
Op het eiland aangekomen staat de bus al klaar (de chauffeur zat bij ons op de boot) en rijden we naar het vogeluitkijkpunt. Op het uiterste puntje aangekomen staat er een gebouwtje met een informatiekantoortje en toiletten. Ook staan er mensen klaar om te vertellen over de vogels, de omgeving en de vuurtoren. Deze laatste blijkt een bijzondere te zijn omdat hij de lamp onderaan heeft zitten in plaats van bovenaan, hierdoor zou hij beter zichtbaar zijn bij de hier veel voorkomende mist/laaghangende bewolking. In Ierland zijn slechts twee van zulke vuurtorens.
We lopen verder naar beneden en daar is weer een gebouwtje, waar we buiten op een platform naar de vogels kunnen kijken. Er staan hier speciale vogelkijkers opgesteld en er zijn verrekijkers beschikbaar om de vogels beter te kunnen zien. Ze zitten namelijk in grote getale op rotsen onderlangs de kust en je kunt er anders niet komen, het is hier allemaal particulier terrein. Dat valt wat tegen, je kunt hier dus niet gewoon wandelen en ook niet dichter bij de vogels komen. Dat was op het eiland Runde (Noorwegen) toch mooier. De meest voorkomende vogels hier zijn alken, papegaaiduikers en drieteenmeeuwen. We hebben ook en een paar Jan-van-Genten, een raaf en een slechtvalk gezien. Als we uitgekeken zijn gaan we de geocache 'Puffin' zoeken.






We nemen toch het busje maar weer terug, want het is anders bijna 10 km teruglopen over de smalle asfaltweg waar de bus over heen en terug rijdt. Weer bij de haven aangekomen lopen het andere wandelpad naar de zuidpunt, daar gaat geen bus heen. Het is wel deels een weg maar er is hier bijna geen verkeer, het zijn hoofdzakelijk fietsers en wandelaars. We lopen het eerste stukje via het strand omdat daar een paar zeehonden liggen te zonnebaden. Dan wandelen we verder langs een mooie meertjes en we komen uit bij de vuurtoren op de zuidpunt. Ook hier zien we de zeehonden liggen en zwemmen. We zoeken hier tevens de cache 'Smuggler's Cove'.We genieten van het mooie utizicht op het vaste land van Ierland en op Schotland. We eten ondertussen wat en gaan dan weer op de terugweg. Vlak bij de haven ligt ook nog een cache die we vinden. We lopen nog een stukje door maar hebben niet veel puf meer, we gaan in het gras langs de zee ziitten en als snel liggen we achterover in de zon te slapen (!). Het wordt langzamerhand tijd om terug te keren naar de haven omdat we met de boot van half 5 terugmoeten. Als we tegen vijf uur terug zijn in Ballycastle willen we wat gaan eten, maar vinden niets wat ons aanstaat. We halen vlees bij de plaatselijke supermarkt die nog open is en gaan dus maar terug naar de camping om zelf wat in elkaar te flansen. Vanavond maar vroeg slapen na zo'n hele dag buiten in de zon en aan zee.

Maandag 20 juli

Vanmorgen rond 8 uur zijn we weer vertrokken en we rijden langs de Causeway Coastal route naar Giant's Causeway. De Giant's Causeway is een heel aparte, natuurlijke rotsformatie van zo'n 40.000 basaltzuilen, de formatie vormde zich zo'n 60 miljoen jaar geleden bij een vulkaanuitbarsting. Om half 9 komen we eerst langs de Rope Bridge bij Carrick-A-Rede, een touwbrug tussen 2 rotsen op 30 meter boven de zee. Om bij de brug te komen moet je echter eerst een ticket kopen voor je door het hek mag, maar het ticketkantoor pas om 10 uur open. Alles is nu nog gesloten, we komen nog wel terug. We rijden verder en zijn tegen 9 uur bij Giant's Causeway en parkeren de auto (6 pond). We wandelen langs het pad naar beneden en komen uit bij de grote basaltstenen. Het is mooi en ook wel indrukwekkend, maar het is toch niet zo als we verwacht hadden. In tegenstelling tot de Grand Canyon die veel meer Grand was dan we verwacht hadden, is Giant's Causeway minder 'giant' dan we verwacht hadden.
We wandelen verder tot we niet verder kunnen, het wandelpad blijkt op een gegeven moment afgesloten te zijn en we moeten weer terug. Herman wil nog een foto maken van een plek waar basaltstenen op orgelpijpen lijken en we wachten tot alle mensen voorbij zijn. We denken net dat de laatsten doorlopen als Eugeni helemaal stomverbaasd zegt; dat kan toch niet! Blijkt dat het een collega van Eugeni is, Marian en haar man, waar we op staan te wachten. We horen vaak dat collega's elkaar tegenkomen in Frankrijk of Italië, maar in het noorden van Noord-Ierland verwacht je dat toch niet zo snel. Zij waren ook de eerste Nederlanders die we hier tegengekomen zijn. Wat een toeval! Na even met elkaar gebabbeld te hebben gaat ieder weer zijn eigen weg.
Wij lopen het pad verder terug maar nemen nu i.p.v. het wandelpad onderlangs (waar het erg druk geworden is) het pad naar boven en we lopen bovenlangs de klif terug naar de parkeerplaats.











We rijden terug naar de Rope Bridge en kopen een toegangskaart (4 pond p.p.). Het is dan nog een kilometer lopen naar de brug, waarbij we onderweg prachtig uitzicht hadden. Bij de brug aangekomen is het redelijk druk, maar Herman kan meteen doorlopen. Eugeni kijkt een keer naar de steile trap naar beneden en zag de diepte en de wiebelende brug en houdt het voor gezien. Herman gaat natuurlijk wel en Eugeni blijft wachten. We maken foto's van elkaar en Herman nog van mooie vogels die hij daar ziet (alken). Terwijl Herman op de rots is trekt er weer een regenbui over, maar ja dat weet je hier. We hadden bij Giant's Causeway ook al een regenbui, maar even later schijnt de zon gelukkig weer.









We rijden de route verder naar Portaballintrac waar we langs de kust wandelen en in een smalle duinenrij (!) een cache vinden. We zitten er een tijdje in de zon alvorens we verder gaan. Verder langs de route komen we langs Dunluce Castle waar we even kijken en ook weer een cache vinden. Dan wordt het echt tijd om boodschappen te gaan doen en een camping te zoeken. De campings hier langs de kust vinden we er niet geweldig uitzien, voor zover ze er zijn. We komen uit bij 'Drumaheglis Marina & Caravan Park, waar ze een heel klein veldje hebben voor tenten. Het is een 5 sterren camping, maar afgezien van de ruime caravan plekken merk je dat niet echt, we betalen hier 13,21 pond.

Dinsdag 21 juli

Vanmorgen scheen eerst de zon, maar als snel raakt het meer en meer bewolkt. We rijden naar 'Vow graveyard', een oude begraafplaats die niet ver van de camping ligt en waar een cache bij verborgen ligt. Daarna naar 'Camus High Cross' dicht bij de plaats Coleraine. Ook dit is een oude begraafplaats met erg oude en bijzondere stenen. We vinden de cache en kijken wat rond. Het blijft altijd bijzonder die heel oude kleine begraafplaatsen te bekijken. Vervolgens rijden we door naar Coleraine en doen onze boodschappen, we willen de kustroute weer oppakken en onderweg nog een paar caches doen.
Bij Castlerock parkeren we de auto om een scenic wandeling 'Black Glenn' langs de kust te maken en de 'library cache' te doen. Die cache blijkt samen met een andere cache bij de ruïne te liggen van Downhill House wat eens een kasteeltje of groot landhuis is geweest. De cache verwijst naar de bibliotheek ervan, 'Mussenden Temple', een soort van groot uitgevallen prieel boven op de klif met uitzicht op zee en strand en op zo'n 200 meter van het huis.
Een werkelijk prachtige plek voor een bibliotheek. We vinden de cache, d.w.z. Herman vindt de cache. We staan niet erg ver van de bibliotheek af als we het eindcoördinaat vinden, de cache blijkt beneden te liggen.
Herman rent naar beneden en dan begint het ook te regenen. We lopen snel naar de bibliotheek om te schuilen. Hierna bekijken we nog het huis, maar de rest laten we zitten omdat het steeds harder regent.
Als we terug zijn bij de auto zijn onze broeken ook drijf, tja de regenbroeken lagen keurig droog in de auto.
We drogen ons een beetje en gaan in de auto brood eten. Het weer ziet er niet goed uit. We rijden een tijd later door naar een andere cache die we zo naast de auto kunnen loggen. We rijden naar een andere parkeerplaats bij de ruïne en wachten een tijdje in de auto omdat we geen zin hebben om weer drijfnat te worden. Als het wat droger is kijken we ook hier rond en vinden de cache. Als snel regent het weer harder en we overleggen wat we nu verder gaan doen.








Het is al 3 uur geweest en we moeten langzamerhand al weer naar een camping uitkijken. De vraag is of we dat wel willen met dit slechte weer, het lijkt nog niet snel beter te worden. We rijden verder en besluiten onderweg naar een Bed & Breakfast uit te kijken, maar eerst nog een vlakbij gelegen cache proberen te vinden. Deze blijkt boven op de berg bij een uitzichtpunt te liggen, aan de Bishop Road. Van bovenaf zien we een grote camping liggen met een apart tentenveld en als het een later droger wordt en de lucht lijkt op te klaren gaan we toch liever de tent opzetten. We komen uit op camping 'Golden Sand' bij Benone, we betalen hier 15 pond (douche en warm afwaswater 0,20). We zetten de tent op en gaan meteen maar eten maken en dat is maar goed ook. Als we gaan afwassen zien we een erg zwarte lucht, het was dus onweer wat we gehoord hebben. Even doorwerken, meteen maar langs het toilet en snel terug naar de tent, onderweg begint het al te spetteren en niet veel later breekt er een hevige onweersbui los. Wij zitten droog en de koffie is al klaar. Voor dat dit zo'n gigantische camping is met veel stacaravans en vaste plekken viel het sanitair ons mee.

Woensdag 22 juli

Het is gelukkig weer beter weer, we ontbijten weer in de zon en rijden om 8 uur v.d. camping. Dit blijkt zowel op deze als op de vorige camping wel te kunnen. Je krijgt hier namelijk een sleutel voor het sanitairgebouw en die moet voor vertrek bij de receptie ingeleverd worden waarna je je borg terugkrijgt. Toen wij vertelden dat we meestal rond 8 uur vertrekken, hoefden we geen borg te betalen en mochten we de sleutel, bij vertrek, door de brievenbus gooien. We rijden eerst de Bishop Road nog een keer, dat is een scenic road die we gisteren gereden hebben, maar toen hadden we geen uitzicht, nu wel. We zien in de verte de boot vertrekken van Magmilligan Point naar Greencastle op het schiereiland Inishowen, die halen we dus niet meer, dat wordt de volgende boot.
Op ons gemak komen we om 8.50 aan bij Magmilligan Point en de volgende boot vertrekt om 9.15 uur. Dat valt dus mee, we hoeven niet lang te wachten en kunnen hier nog even rustig rondkijken. We varen in 10 minuten naar de overkant een rijden direct door naar de parkeerplaats van het maritiem museum. Hier begint namelijk een cache-wandeling die we doen willen. Het is een mooie wandeling door het dorp en langs de zee. We lopen hier uit de wind en in de zon en dat voelt bij 18 graden al behoorlijk warm aan. Tijdens deze wandeling zien we de kneu (wie bedenkt nu zo'n naam), dat is een kleine vogel ongeveer zo groot als een mus We doen in het dorpswinkeltje nog een boodschap en lopen dan rustig terug naar de auto. Als we langs de haven komen zien we dat het inmiddels beduidend drukker is geworden dan vanmorgen vroeg bij ons, wij stonden met slechts 3 auto's op de boot en dat zijn er nu veel meer.





We rijden met een omweg naar Malin en even daar voorbij aan de weg naar Malin Head, Ierland's meest noordelijke punt, gaan we eten. We pakken onze minilaptop er bij om te kijken of er op dat uitzonderlijke punt misschien ook geocaches liggen, en ja hoor, natuurlijk ligt hier wat. Je kunt het waar ook ter wereld zo gek niet bedenken of er heeft iemand wel een geocache neergelegd. We zoeken er drie uit die redelijk makkelijk te doen zijn. De eerste, 'the Wee House of Malin' brengt ons naar een mooi stukje kust, waar, naar verluidt, een onderaardse bron zou zijn. De tweede brengt ons naar 'Malin Head' Ierlands meest noordelijke cache met een bijzonder verhaal erbij op een mooi uitzichtpunt. De derde 'Grüss Gott at Hell's Hole' (door een Duitser gelegd) brengt ons een stukje verder naar de rotsen aan zee waar we een mooi zicht hebben op langs vliegende Jan-van-Genten. Hierna rijden we de mooie kustroute verder en willen zuidelijker op en camping die op de landkaart staat aangegeven. Maar al wat wij zien, geen camping. We rijden steeds verder en besluiten dan maar naar (London-) Derry te gaan. Op internet hadden we gelezen dat mensen daar op een camping hadden gestaan, maar we hebben alleen de naam en niet het adres. We vragen onderweg mensen naar een camping, maar er zou niets in de omgeving zijn. Uiteindelijk op een parkeerplaats via internet gezocht en de juiste naam met plaatsnaam gevonden. Hij ligt zo'n 20 km bóven Derry aan de kustweg naar Morville. Een nette en rustige camping pal aan zee (Lough Foyle), Foyleside Caravan & Camping Park bij Quigley's Point. De caravans hebben hier vaste plekken met elektrisch en voor tenten is er ook een mooi grasveld aan zee, waar wij als enige staan. We mochten zelf kiezen waar we wilden staan, we staan dus op het grote veld aan zee, helemaal alleen, heerlijk!

Donderdag 23 juli

Vanmorgen komen we langzaam op gang, we hebben uitgeslapen (!). We besluiten hier nog een dag te blijven om, nu we hier toch zijn, een bezoek aan het oude centrum van (London-)Derry te brengen. Morgen zoeken we dan weer de rust op. Je went er snel aan, aan die rust en het is dan een vreselijke drukte in zo'n stad. Om een uur of 10 vertrekken we eerst richting het noorden naar het iets verder aan de kust gelegen Morville, daar ligt een nieuwe cache waarbij we een kijkje willen nemen. We wandelen langs de kust en vinden de cache snel, het is er één die ons doet denken aan de caches van JPvanDijk (een cachelegger uit Zwolle).
We rijden naar Derry en parkeren de auto in parkeergarage Richmond West bij het informatiecentrum (we betaalden € 4 voor 5 uur parkeren). We lopen eerst even bij het informatiecentrum binnen om rond te neuzen en zoeken meteen even op internet of we vanochtend als eerste de cache hebben gevonden, nee dus, maar wel als tweede. We wisten het niet doordat het logboekje nat was en niet uit de cache te krijgen was. Zodoende konden we niet zien of er al iemand voor ons was geweest.
Van het informatiecentrum nemen we nog wat foldermateriaal mee en we gaan aan de wandel op de oude stadsmuur van Derry die dateert uit 1618. Derry is de enige stad in Ierland die volledig ommuurd is. De muur is 8 meter hoog en op sommige plaatsen 13 meter dik en is 1,5 km lang. Vanaf de muur heb je een mooi uitzicht op het oude centrum en op de wijken er omheen zoals het katholieke Bogside met zijn politieke muurschilderingen en het publiek monument met de tekst 'you are now entering free Delly', te zien vanaf Butcher's Gate. Vanaf Bishop's Gate hebben we uitzicht op de historische protestante wijk met de rood-wit-blauw geschilderde stoepranden. St Columb’s Cathedal ligt binnen de stadsmuren de Guildhall net er buiten. We lopen tussentijds via Butcher's Gate even door naar de St. Eugene's Cathedral met haar mooi gebrandschilderde ramen. We eten wat in het centrum en lopen dan verder rond waarna we nog een cache willen zoeken, Deze ligt echter in de wijk achter de kathedraal en daar waren straten waar we als toerist met een rugzak met kostbare spullen toch liever niet lopen, misschien ten onrechte, maar het voelde hier niet goed. Deze cache laten we dus maar zitten en we lopen terug naar het centrum, kijken nog wat rond, winkelen wat en gaan nog koffie drinken bij Starbucks. Van onze vakanties in Amerika weten we dat ze bij Starbucks lekkere koffie schenken.














Daarna gaan we terug naar de auto en rijden naar een grote supermarkt die we op de heenweg gezien hebben om wat boodschappen te doen. Vervolgens rijden we Derry uit naar het westen naar Grianan of Aileach, gelegen op Greenan mountain. Hier ligt een cache verborgen en het blijkt bij het mooie 3700 jaar oude ringfort Grianan of Aileach te zijn, met een prachtig uitzicht op o.a. Lough Foyle en Lough Swilly. De massief stenen muur is 4,5 meter dik en het heeft een diameter van 25 meter Het ringfort was eens het bolwerk van de O'Neils, de koningen van Ulster. Dan wordt het tijd om terug te keren naar de camping, we moeten nog een nacht betalen omdat we vanmorgen de campingbaas niet konden vinden en we toch nog een nacht willen blijven.

Vrijdag 24 juli

Vanmorgen weer op tijd op en in het zonnetje ontbeten, waarna we rond 8 uur van de camping rijden. Op dat moment begint het wat te spetteren. Via binnenwegen rijden we naar Buncrana waar we de ferry willen nemen naar Rathmullan, zodat we niet helemaal via Letterkenny om hoeven te rijden. We wisten dat de boot om 9 uur zou vertrekken vanuit Buncrana, maar de bewegwijzering laat hier wat te wensen over en we hebben moeite om de we te vinden. Precies om 9 uur komen we aan, we kunnen nog net mee en de slagboom gaat achter ons dicht.
Inmiddels is het ook harder gaan regenen, maar aan de overkant is het lichter. De overtocht is 3 km en duurt ongeveer 20 minuten, we betaalden hiervoor € 15,00. Aan de overkant gekomen parkeren we de auto en gaan de cache zoeken die hier moet liggen. Daarna rijden we door naar 'Rathmulland Wood' waar we een mooie wandeling door het bos maken en de cache vinden die hier ligt.
Vervolgens rijden we kustweg naar het noorden, naar Fanad Head. Hier bekijken we de vuurtoren en wandelen er rond om de cache te vinden, een erg mooi plekje. We rijden een stukje verder en nemen dan een weggetje naar het strand om te gaan eten. Dan gaan we verder via de nieuwe brug bij Ballyheerin naar het schiereiland Rosguil. We weten dat hier een camping is en vinden dan ook een plek op de camping in Downies/Downing (we betaalden € 20 en € 2 voor de douche) . Het blijkt een veel drukkere omgeving te zijn dan wij verwacht hadden met verder alleen caravanparken, grote 'campings' met alleen grote stacaravans.
We zetten de tent op en gaan weer op pad. We rijden langs de kustweg en bekijken o.a. het kasteeltje Doe. Hierna rijden we door naar het strand bij Tranarossan Bay, waar we een tijdje aan het strand liggen in de zon. Als het te koud wordt gaan we terug naar de camping om te eten. Na het eten wandelen we nog even langs het strand bij de camping en daarna gaan we aan de koffie.

Lees verder bij week 3

Week 1                 Week 2                 Week 3                 Week 4                 Home / andere reizen

---

© 1997 - 2024