Donderdag 11 augustus

Werd het gisteravond al een stuk frisser, vanmorgen om 8 uur is het maar 11 graden, maar zo voelde het niet toen we in ons shirt buiten zaten te ontbijten. We gaan eerst naar Lahti om het stadhuis te bekijken, het is van dezelfde architect, Eilil Saarinen, die ook het station in Helsinki ontworpen heeft. Ook kijken we even bij de grote skischans er staan er 3 naast elkaar en er zijn nog 3 kleintjes waarschijnlijk de kinder- of beginnersbanen. We rijden dan verder richting Tampere en doen onderweg de boodschappen. Bij Härmeenkoski doen we een multicache en vervolgen daaarna onze weg weer.





Onderweg gegeten bij de cache 'Church of Pyhä Birgitta - Tuulos', bij het mooie kerkje van Tuulos. We doen onderweg nog een paar caches en rijden via Luopionen en Pälkäne naar Tampere. Waar we ons melden op Härmälä Camping (€ 22,-) die helemaal in het teken van het Mega-event staat. Het weer is redelijk vandaag, het was al niet koud maar hier in Tampere schijnt de zon en is het 20 graden. We melden ons op de camping en er is gelukkig nog ruimte genoeg, we zetten de tent op en gaan even rondkijken. Het is altijd weer grappig om mensen te zien kijken als wij de tent al hebben staan met al die haringen, het bed hebben opgemaakt en anderen nog steeds bezig zijn een simpel iglotentje op te zetten en een luchtbed op te pompen. We lopen de camping over en gaan de cache doen die hier vlakbij ligt. Hij blijkt net buiten het terrein de liggen en er staat al een groepje te loggen, we kunnen dus zo het logboekje overnemen.
We gaan terug naar de tent om te eten, als we aan tafel zitten komt er een Deen langs die vraagt of wij weten wat er gaat gebeuren op de camping. Ja dat weten wij, maar hij wist het dus níet. Hij hoopte al dat hij wel zou kunnen slapen vannacht omdat er ook een grote tent opgezet werd. Gerustgesteld vervolgt de man even later zijn weg. We zien de camping langzaam volstromen. Na het eten willen we nog paar caches doen die binnen een straal van 1 km van de camping liggen. Als we bij de ingang van de camping komen staat er al een tafel waar je je aan kunt melden voor het event. We melden ons en krijgen onze kaarten met onze namen erop. Dat is de kaart waar we al veel mensen op de camping mee zagen lopen, allemaal geocachers dus. We doen 4 caches waarbij we hier en daar medecachers tegenkomen en lopen daarna terug naar de camping.
We lopen later nog een rondje over deze grote camping waarbij we onderweg een camper tegenkomen die al claxonnerend rond rijdt over de camping, om half elf 's avonds. Teruggekomen bij de tent blijkt hij vlakbij ons te zijn gaan staan, dat wordt feest vannacht, wat een lawaai al! Het lijkt of er een ruzie is waarbij ontzettend hard geschreeuwd wordt in het Frans, we vangen zo nu en dan flarden op en even later rijdt er een personenauto weg, die niet veel later terugkomt met iemand van de beveiliging. Toch wel fijn dat die er hier is. Het schreeuwen wordt minder en even later vertrekt de camper van de camping en keert de rust terug. Er stonden inmiddels heel wat mensen buiten te kijken wat er aan de hand was. Wij kruipen de tent in.

Vrijdag 12 augustus

Na een gelukkig rustige nacht slapen we lang en staan pas om 8 uur op. De rest van de campinggasten zijn zelfs om deze tijd nog in diepe rust. Je merkt toch wel dat je op een stadscamping staat ook al sta je aan het meer, je hoort het verkeer in de verte en de gebruikelijke geluiden van een stad. We gaan met de auto de stad uit, we willen toch wat meer rust, ook al is de camping rustiger dan we verwacht hadden. We rijden via Kuru naar het Helvetinjärvi Nationaal park en maken daar een mooie wandeling en vinden er twee caches op erg mooie plekjes. We komen langs mooie meertjes met mooie strandjes, het is er muisstil en we hebben er prachtig weer bij, heerlijk.
Op de terugweg zagen we nog een kraanvogel lopen op de weg voor ons.





Uiteindelijk rijden we verder via Ruovesi om terug te keren naar de camping in Tampere voor het event. Onderweg natuurlijk nog wel tijd om een paar caches te pakken, onder andere 2 puzzels die we thuis al opgelost hadden. Tegen vijf uur zijn we terug op het terrein en gaan we eerst eten voordat we ons in de drukte van het event begeven. Na het eten gaan we rondkijken en kopen meteen in de shop een paar nieuwe nano's als reserve 'parel' voor onze 'Oesters en Parels'. We ontmoeten er o.a. Mrs & Ton Eligarf, die zo aardig waren een parkeerplaats voor onze auto te regelen in Helsinki. We wonen de opening bij in de grote tent en krijgen wat uitleg over het een en ander van een van de stafleden. We drinken koffie bij onze tent en gaan daarna nog even bij het event kijken. We kopen bij de receptie vast tickets voor de veerboot die we morgenochtend willen nemen naar het eilandje Viikinaari en we blijven daarom nog een nacht.

Zaterdag 13 augustus

Vanmorgen rustig aan gedaan want de eerste boot vertrekt pas om 10.15 hr. We gaan al wat vroeger weg en lopen nog even een parkje door voor een cache. Eenmaal bij de plek waar de boot vertrekt moeten we nog een half uurtje wachten, we voegen ons bij de groep Finnen met Mega-event badges die er al staan te wachten. Als we de boot aan zien komen vaart hij door en legt ergens anders aan. De hele meute dus de andere kant op naar de aanlegsteiger waar de boot dan ligt. Het 2 km verderop gelegen eiland Viikinaari is voor het grootste deel natuurterrein, maar er liggen wel vijf caches. We vinden er vier want een blijkt verdwenen te zijn. De letterbox vinden we samen met de uit Letland afkomstige teams Bindons, Ramonda&RR en Karlittos, zij waren het die uiteindelijk de cache vonden en zijn blij met hun eerste letterbox in Finland (er zijn er maar een paar in dit land). De laatste cache vinden we net voordat de boot weer aankomt en we kunnen zo aan boord en mee terug naar Tampere. Het eiland zelf viel ons iets tegen, Finland kent mooiere plekjes.
We lopen dan terug naar de camping en gaan eerst brood eten bij de tent. Wat later gaan we nog met de auto weg om een paar boodschappen te doen en langs wat mooie meertje te rijden. Tegen vijf uur gaan we weer terug naar de camping en gaan we eten. We hebben het weer hoor, Duitsers die hun tent vlakbij die van ons hebben gezet en gisteravond tot 12 uur buiten zaten te praten en te lachen, weliswaar niet zo hard maar als het op 2 meter van je bed is, is dat wel irritant. Om 12 uur maar geroepen of het stil kon zijn, we wilden graag slapen en dat hielp wel. Vanavond staat er tegenover ons ook een tent en vlak ernaast op 2,5 afstand (min. 4 meter is verplicht) wordt er weer een neergezet, en jawel door Duitsers. Wat die mensen toch altijd hebben om zo dicht op je te kruipen, terwijl wij het liefst zo ver mogelijk van anderen af gaan staan. Na het eten en de koffie gaan we nog op het eventterrein kijken. We kijken nog even bij de kraampjes, ook geocachingshop.de is aanwezig en lijkt goede zaken te hebben gedaan. In de grote tent kunnen mensen laten zien wat hun vernuftigste idee/hulpmiddel is bij het geocachen en er zijn leuke dingen bij. We lopen de tent uit en zetten een speld in Nederland op de wereldkaart als teken dat Nederland ook aanwezig was. Als alle spelden kloppen die er inzitten dan heeft het event een leuke internationale score. We wandelen verder en worden ineens aangesproken door de man die net het woord deed in de tent. Hij vroeg of wij Herman en Eugeni waren uit Nederland want hij had een logje gelezen waarin wij schreven dat we op weg waren naar het event in Tampere en hij wilde ons graag ontmoeten. We praten een tijdje met Phill (nickname: Gandal491), uiteraard over geocachen in het algemeen, hij wil weten of wij al vaker naar een mega-event zijn geweest en wat wij van dit event vinden.

We vragen Phil of hij weet of er meer Nederlanders zijn en jawel hij heeft een Nederlands camperbusje zien staan op de parkeerplaats bij het haventje waar hij zelf zijn auto had geparkeerd heeft. Het moeten wel geocachers zijn, zegt hij, want ze hebben een barcode op hun wagen staan met een zebra erin en een trackable nummer.
Er ligt ook nog een cache die kant op die we nog niet gedaan hebben en het is maar ongeveer 600 meter verderop. We nemen afscheid van Phill, halen de gps op uit de auto en wandelen nog even die kant op, nieuwsgierig als we zijn wie die andere Nederlanders zijn op dit event. Aangekomen bij de parkeerplaats zien we inderdaad de bus maar er is niemand, we vervolgen onze weg naar de cache. De cache vinden we snel op een mooi plekje aan het meer bij een schitterende zonsondergang. Net als we klaar zijn komen er nog meer (Finse) cachers aan en we kunnen het logboek zo doorgeven.
We lopen terug richting parkeerplaats en inmiddels zijn de mensen van de camper terug. We maken kennis, praten even (het is team 'fotofront' uit Hengelo) en zij wijzen ons nog een cache die hier bij de parkeerplaats ligt. Daarna lopen we terug naar de camping want het wordt al aardig donker.
Het was vandaag weer een mooie zonnige dag met een temperatuur van 20 graden.

Zondag 14 augustus

Om half acht vertrekken we van de camping richting Jyväkylä, het is nu nog maar 11 graden maar ook nu voelt het niet koud. We hebben gewoon weer in ons shirt buiten zitten ontbijten. We nemen het eerste stuk eerst even de grotere weg om op te kunnen schieten naar het noorden toe. Het is zondagmorgen en heerlijk rustig op de weg. Bij Juokslahti vinden we een cache op een mooie parkeerplaats langs de weg met aan beide zijden water, we horen hier ook weer kraanvogels. In Jyväskylä kijken we rond in het centrum voor de bijzondere architectuur van Alvar Aalto. Wij vinden het typisch Finse moderne architectuur. Bij het station vinden we een cache bij een oude stoomlocomotief. We rijden verder noordwaarts richting Viitasaari en gaan bij Aänekoski tanken en bij de ABC eten en boodschappen doen. Een zelf, van het buffet, op te scheppen warmte maaltijd incl. drinken en koffie na voor 10 euro, prima eten dat gaan we wellicht vaker doen. We rijden dan naar Hiltonnauta een vlakbij gelegen kloof met een 'grot', we maken hier een mooie wandeling en moeten een paar verdwaalde Finnen wijzen welke kant ze op moeten. Aangekomen bij Viitasaari doet dit plaatsje wat denken aan een pleisterplaats voor de omgeving, prachtig gelegen tussen de meren. Het wordt hier over het algemeen al rustiger, minder toeristen en een prachtige omgeving. We vervolgen onze weg richting Kuopio, weg 77 en verder naar Iisalmi. We wilden ergens vrij kamperen, maar konden zo geen mooi plekje vinden en zetten onze tent dus maar op op camping Koljonvista bij Iisalmi. Een ruime, erg rustige camping (€ 18,-) aan het meer Porovesi. Vandaag zijn we een stukje noordelijker gekomen en het is hier ook veel rustiger. We hebben net de tent opgezet of er komt al een Fin naar ons om te praten, een buurtbewoner. Hij vertelt over de strijd die hier bij de brug is geweest met de Russen, er staat ook nog een monument. Hij moppert over de rijke Russen die hier in Finland grond kopen, Hij heeft zelf grond gekocht in Florida en wil er over een paar jaar definitief heen verhuizen, weg van de Russen Als hij weg is kijken wij even of er ook een cache ligt bij het monument, en ja hoor. Nog even aan de wandel en de cache gevonden.

Maandag 15 augustus

Laat uit bed en eerst nog een multi gelopen rondom het museum, maar helaas niet gevonden. We gaan dan eerst weer naar de winkel en rijden vervolgens via weg 5582 richting Jyrkka naar het noordoosten. De oostkant van het land is ons de vorige keren erg goed bevallen en dat zoeken we toch weer op. Onderweg op een parkeerplaats eten we onze verse broodjes op, het lekker weer, zon, 20 graden, maar wel veel wind. Bij Jirkka vinden we een cache op een mooi plekje bij een oude ijzeroven met sluisje, een prachtige omgeving. We rijden verder en slaan een zijweg in naar Uuranhali, een echte gravelroad van 13 km naar een cache en een prachtig plekje. We komen uit bij een prachtig meertje en wandelpad van 20 km waarvan we een stukje gelopen hebben. Een werkelijk prachtige natuur.





Daarna de hele weg terug naar de 'hoofdweg' en verder richting Rautavaara. Onderweg nemen we de afslag naar Pohjoisniemi in het Tiilikkajärvi Nationaal Park, overnachting mag hier alleen op de aangewezen tentplaatsen, jammer want dat is 2 km lopen met onze kampeerspullen en daar hebben we niet op gerekend en is ons toch wat te ver. We rijden naar Rautavaara en 16 km verder, weg 87/5285 vinden we bij Metsäkarto de gelijknamige camping (€ 10,-). Een grote, nu rustige, camping aan het eind van een weg met veel velden waar nu haast niemand staat (2 camper, 1 caravan en wij we kiezen een eigen veld uit en gaan eten maken. Het is te merken dat het seizoen hier bijna afgelopen is, campings zijn bijna leeg en je komt bijna geen caravan of camper meer tegen onderweg 's Avonds nog wat rondgewandeld over het grote terrein, langs het strandje gelopen, aan het meer gezeten en lekker bij de tent gezeten, het is hier zo heerlijk stil. We zijn hier in de juiste week, want vanaf volgende week komen hier weer schoolkampen op de camping.

Dinsdag 16 augustus

We vertrekken laat doordat we nog de mail e.d. zaten te lezen. We krijgen een leuk mailtje terug van de eigenaar van een earthcache (de wandeling naar de kloof/grot van gisteren) dat hij het erg leuk vond dat wij als buitenlanders zijn cache hebben gedaan en bedankt ons daarvoor. We rijden de gravelroad/stofweg in richting Tiilikan Nationaal Park en als er een vrachtwagen ons passeert is het net of we een dichte zeer mist inrijden, wat een stofwolken. We vinden onderweg een cache bij een zendmast en parkeren even later de auto op de parkeerplaats van het Tiilikan Nat. park. Zoals hier gebruikelijk vinden we weer keurige (droog-)toiletten incl. toiletpapier, informatieborden, picknicksets en wegwijzers voor de wandelaars. We vinden hier eerst de cache en gaan daarna nog een eindje wandelen in dit mooie gebied, we zien ook hier weer veel verschillende, mooie paddenstoelen. Wat een stilte hier. Tegen 11 uur gaan we weer verder en rijden de eenzame gravelroad met een gangetjes van 20-30 km, sneller gaat echt niet, verder richting Nurmus. Heerlijk, na zo'n 13 km komen we weer op asfaltweg, maar mooi is het hier wel.






We rijden door naar Nurmus om daar te kijken, maar gaan eerst tanken en weer lekker eten bij ABC. Net als we zitten te eten krijgen we telefoon, Marloes en Wilco bellen via Skype vanuit Laos. We zitten een tijd bij te praten over hun belevenissen daar en de onze in Rusland en hier in Finland. Nu vinden we die van hun veel meer bijzonder.
We gaan daarna het plaatsje, Nurmus, zelf in, een rustig plaatsje dat afgezien van wat oude gebouwen niet veel meer te bieden schijnt te hebben dan het nabij gelegen Bomba. Bomba blijkt een gereconstrueerd, traditioneel, Karelisch huis te zijn, Bombantalo, gebouwd door de grote Bombin familie in 1855 in Suojärvi (dit ligt nu in Rusland). De contructie is mede indrukwekkend omdat het alle onderdelen omvat van het origineel, tot de houten kapel (tsanouna) aan toe. Het is gebouwd van stevig rond pijnboomhout en is 25 meter lang. Alle gebouwen zien er allemaal prachtig uit. De cache die vlakbij de mooie kapel ligt vinden we ook, helaas is de kapel al gesloten (het einde van het seizoen is 14 augustus).






We rijden verder naar het noorden via weg 75 naar Kuhmo, een erg rustige weg, maar we rijden nog verder weg 912 naar Lentiira. Het was vandaag veelal bewolkt en als de zon er doorkwam liep de temperatuur op tot 20 graden anders bleef hij steken bij 18. Bij Lentiira rijden we een weg in richting een meer en de Russische grens om te kijken of we een mooi plekje tegenkomen om te overnachten, maar de weg (gravelroad) wordt steeds slechter en we gaan terug naar de doorgaande weg. Wat verderop bij Lentiira staat een camping aangegeven, daar gaan we kijken. Aan het eind van natuurlijk weer een gravelroad komen we bij iets waar een campingbordje bij staat. De deur van het huis is op slot en er zit een brief op de deur dat als er niemand is, je dan een telefoonnummer moet bellen. We kijken eerst rond, we denken dat het wel erg klein is, we zien een paar huisjes, maar zien geen wc, maar het is toch iets groter dan gedacht en verderop vinden we een klein veldje met een klein toiletgebouw. We besluiten te bellen maar de man die opneemt spreekt geen Engels en zegt veel in het Fins. Hij begrijpt schijnbaar wel dat ik op de camping ben/wil en als ik zeg "camping ok?" zegt hij bevestigend "camping ok" en beëindigd het gesprek. We nemen aan dat het goed is en zetten de tent op. We zijn hier verder alleen en hebben dus het toiletgebouw voor ons alleen en het keukentje, de kampvuurplaats, de sauna en de schommelbank. Die bank blijkt van zo'n gevaarlijk model te zijn waar je je benen tussen kunt krijgen, zoals Mark vroeger in Tsjechië zijn been gebroken heeft op zo'n schommel. Ik was er dus weer snel vanaf. We maken soep met brood klaar, doen een handwasje en zetten koffie. Het rondje over de camping is hier snel gedaan. We betaalden hier € 15,- (camping Lentiiran) voor deze rustige schone camping, alleen waren de wc's hier zó klein dat je de deur niet kon sluiten.

Woensdag 17 augustus

Om 8 uur vertrekken we van de camping. Om 8.15 uur vinden we onze eerste cache van vandaag bij een monumentje voor de kerk die hier in de winteroorlog 39-40 platgebrand is. Daarna nog een bij de brug die we weer over moeten en dan rijden we weg 912 verder richting Suomussalmi. We slaan tussen weg 9124 en 9125 een gravelroad naar Malahvianvaari en Viitanki in, niet wetende waar de cache ´Tuppuurin partisaani´ ons heen zou brengen, Het blijkt een grafmonument te zijn midden in het bos, niet ver van de Russische grens. Achteraf hadden we dat uit de naam wel af kunnen leiden. We kijken nog even bij de visplaats hier vlakbij. Er staat een stenen gebouwtje met picknickset erin een houtkachel, een aanrechtje (water wel zelf uit het meer halen) en een betaalautomaat, niet voor een parkeerkaart maar om een visvergunning te verkrijgen.
We rijden terug naar de doorgaande weg en slaan de volgende af naar Raate. Hier is een frontlinie geweest van de Finnen in oktober 1939, het rode leger nam het in december in en de Finnen veroverden het weer in januari 1940. In de herfst van 1944 zaten de Duitsers hier en van september tot november waren het weer de Russen. Men heeft het in dit gebied ook beslist niet gemakkelijk gehad. We zijn hier al eerder geweest en hebben toen ook de loopgraven en ondergrondse rustplekken bekeken, best indrukwekkend, zeker in deze omgeving met de bijbehorende winterse omstandigheden. In een van de ondergrondse ruimtes was een opening in de vloer gemaakt en daar keek je zo op het ijs, zelfs nu nog aan het eind van de zomer ligt er ijs onder de vloer en het is er kil en vochtig. We rijden terug naar de doorgaande weg en vinden bij het monument bij het museum ook een cache. Het museum laten we links liggen, daar zijn we al eens geweest. We rijden verder naar Suomussalmi en doen daar boodschappen.
We rijden verder richting Kuusamo via de 843 en eten onderweg onze broodjes op aan een meer. Net voor Lethovaara kijken we bij een uitzichttoren/vogelhut en vervolgen onze mooie en zeer rustige weg. We rijden door naar Hossa en vinden daar een plek op camping Karhunkainalo (€ 15,-) vlakbij het bezoekerscentrum. Een camping naar het idee van de campgrounds in de Amerikaanse nationale parken, een verharde plek voor je auto en daarachter kun je je tent opzetten. Er zijn hier alleen geen picknicksets bij en er is slechts een gezamelijke vuurplaats i.p.v. ieder zijn eigen kampvuurplaatsje, verder wel schoon sanitair. De campings zijn hier al meer ingericht op de winterkampeerders, er is hier ook een ruimte om je skies te laten drogen. Wij hebben het deel zonder elektrisch helemaal voor ons alleen. 's Avonds nog gewandeld naar een cache en de omgeving bekeken. Een veelal bewolkte dag met af en toe zon met max. 19 graden