We De vlucht en de camper hebben we geboekt via Wereldcontact Reizen. Dinsdag 12 juli hebben we onze e-tickets binnengekregen. Onze National Park Pass hebben we in februari via internet besteld en hadden we binnen een week in huis!
Kosten (inclusief verzending) € 44,20.

We gebruikten naast een gewone grote kaart van Amerika de bekende Rand McNally Road Atlas 2005 (ook besteld via internet, kosten incl. verzending € 16,95).

De route

We zijn druk bezig geweest met het maken van de te rijden route en andere bijzonderheden. Onze vakanties zijn echter nog nooit verlopen volgens een vast plan. Het is voor ons wel vreemd om zo (goed) voorbereid op vakantie te gaan. We proberen zoveel mogelijk te zien van wat op ons verlanglijstje staat. We hebben wel gemerkt dat hoe meer je er over leest hoe meer je wilt zien. Ons verlanglijstje 5 jaar geleden voor West-Canada was beduidend korter en minder goed voorbereid en daardoor wel veel gemakkelijker te realiseren. Onderaan staat het landkaartje dat we er bijgemaakt hebben.

De route zoals we die (ongeveer) dachten te gaan rijden:
Zaterdag 23 juli en zondag 24 juli: San Francisco: Fisherman's Warf, Cable tram, Chinatown, Golden Gate Bridge. Maandag 25 juli camper ophalen en op weg naar: Kustweg 1, via Santa Cruz, Monterey, naar Los Angeles (een snelle blik op Hollywood, walk of fame en Beverly Hills?) San Diego, eventueel San Diego Zoo
Via weg 8 en 79 naar Julian en Borrego Springs in Anza-Borrego Desert State Park (mooie cactussen?). Verder naar Joshua Tree Nat. Park. Door het park naar Twentynine Palms, noordwaarts naar Amboy en door naar Las Vegas. Evetueel laten we San Diego vallen en gaan we van LA naar Joshua Tree.
Las Vegas bezoeken en overnachten op camping Circus Circus achter 'The Strip'. Verder via Boulder City naar de Hoover Dam, weg 93 vervolgen naar Kingman. Hier volgen we route 66 tot Ash Fork en dan weg 89 richting Prescott. Voor Prescott weg 89A naar Cottenwood, weg 260 naar Camp Verde en de 260 om Montezuma Castle National Monument en Walnut Canyon te bezoeken. Dan weg 179 voor de omgeving ten zuiden van Sedona (zie trotter blz. 339) Red Rock State Park aan deze weg 179, voorbij Bell Rock, ligt The Chapel of Holy Cross. Sedona; in het centrum ligt Tlaquepaque, een mexicaans dorp in het centrum! Ten noorden van Sedona: Slide Rock State Park aan weg 89A (zwemmen in natuurlijke bekkens?).
Via Flagstaff naar Grand Canyon Nat. Park, South Rim eventueel omweg naar North Rim. Bij Page weg 98 oostwaarts richting de US-160 naar Antelope Canyon (tussen 11.00 en 13.00 uur bezoeken). Upper Antelop Canyon ligt een paar mijl buiten het stadje aan de rechterkant van de weg. Als we vanuit het stadje richting de 3 grote schoorstenen rijden zitten we goed, de schoorstenen zijn van de Navajo energiecentrale (met dank aan Rob voor deze routebeschrijving).
Terug naar Page en via weg 89 (Vermilion Cliffs) naar Kanab (Coral Pink Sand Dunes St.P.), Zion Park is hier nog optioneel. Long valley Junction en voorbij Hatch weg 12 door Red Canyon en Bryce Canyon Nat. Park en verder tot Teasdale, dan weg 24 door Capitol Reef Nat. Park en bij Hanksville weg 24 naar weg 70 tot Brendel. Weg 191 naar Moab. Bezoek aan Arches en Canyon Lands Nat. Park. Weg 191 zuidwaarts en de 163 tot voorbij Mexican Hat naar Monument Valley.
Via Bluff weg 163, Montezuma Creek, 262 naar de 160/491 naar Cortez. Hier bezoeken we Mesa Verde (Colorado) en misschien het Anasazi Heritage Center. Weg 160 naar Durango, via weg 550 The Million Dollar Highway en Silverton naar Montrose, onderweg bezoek aan Ouray. Van Montrose weg 50 richting Gunnison, bezoek aan Black Canyon of the Gunnison Nat. Park. Verder via weg 92 naar Delta, weg 50 naar Grand Junction hier westwaarts de 6 (?) tot Loma en dan de 139 noordwaarts tot Rangely en dan 64 tot Dinosaur. (Wyoming) Weg 40 naar Vernal. Dan noordwaarts weg 91 naar Rock Springs/Green River.
Verder noordwaarts naar Yellowstone Nat. Park !!! Daarna zuidwaarts via Grand Teton Nat. Park en weg 89 naar Salt Lake City, misschien rondje Bear Lake. Langs Utah Lake (zuidwaarts) naar weg 6. Die volgen en via Great Basin Nat. Park en verder naar Yosemite. We gaan via Yosemite terug naar San Francisco.

Dag 2: 24 juli zondag
We gaan in San Francisco o.a. bekijken; Lombardstreet, The Golden Gatebridge en we willen een ritje maken met The Cable Tram. Verder bezoeken we natuurlijk Pier 39, China Town, Fischerman's Wharf en we zullen ook een blik werpen op Alcatraz. Webcam Golden Gatebridge

Dag 3: 25 juli maandag
Onze camper, een C25, ophalen bij Cruise America in Oakland, San Francisco. Daarna een grote supermarkt opzoeken om alle boodschappen te doen en de grote koelkast en vriezer te vullen. Tevens kijken of we een tentje erbij kunen kopen. Dan via weg nr.1 langs de kust zuidwaarts richting Los Angeles.
Beginstand in miles 49606.
e zijn vanmorgen weer om 7 uur opgestaan en zitten nu weer aan ons ontbijt. De zon schijnt alweer. We werden door een misverstand pas om 10 uur opgehaald en waren dus pas om 11 uur bij Cruise America. Daar moesten we nog weer wachten omdat het ontzettend druk was. Om 12.45 uur konden we eindelijk de camper in en moesten we alleen nog wachten op de controle. We krijgen de helft van de earlybird terug omdat we zo laat geholpen zijn. Ook heb we extra pannen gekregen omdat er maar 1 grote pan in stond en dat is wat weinig met 5 personen, en een extra stoeltje om bij de tafel te zitten tijdens het eten.
Om 13.45 uur op weg naar een supermarkt, met een kar vol terug naar de auto , en dan eindelijk op weg, we nemen de 880 south dan de 94 west San Mateo Bridge (3 dollar tol) en via de 101 naar highway 1. Langs de kust naar Santa Cruz waar de mist al op kwam zetten tot aan Monterey, daarna klaarde het op en scheen de zon. We hebben prachtig uitzicht en gaan voorbij Big Sur op de campground in het Pfeifer River State Park. Alle campgrounds hiervoor waren vol en deze eigenlijk ook maar we konden op één van de picnic plaatsen staan. Dit was nog verder het bos in en samen met nog een camper stonden we daar heerlijk rustig, het was inmiddels half 8. Een prachtige sterrenhemel 's avonds en het was er muisstil. We hebben na het eten de tassen uitgepakt en de kasten ingeruimd, om 10 uur waren we klaar en moe.
Miles stand 49759 dus gereden ongeveer 151 km.

Dag 4: 26 juli dinsdag
Tegen half 9 opgestaan na een heerlijk rustige nacht midden in het bos. Ontbeten, wat rondgekeken en nog wat aangerommeld in de auto. Rond tien uur teruggereden naar weg 1 en deze naar het zuiden verder gereden. Waar gisteravond zo mooi de zon scheen is nu nevel. Van dit stuk van deze mooie route zien we dus niet veel. Later werd het afwisselend zon en dan weer nevel.
Tijdens een van de stops onderweg zijn we naar zee gewandeld en zagen we 2 slangen wegvluchten, ze hadden gele strepen op de rug. Onderweg ook nog gestopt om gieren te fotograferen en om 13.15 bij Los Padres Nat. Forest gestopt om te lunchen. Vlak voor San Simeon zagen we heel veel zeeolifanten op het strand liggen, deze moesten dus ook op de foto gezet worden net als de grond-eekhoorns die er in grote getale rondliepen.
Het werd al weer laat en dus doorgereden naar San Luis Obispo om een camping te zoeken, bij Pismo Beach vonden we er een die nog plek had. Het is 3 keer niks maar we zijn moe en hebben een plekje. We staan op Holiday RV Park voor 1 nacht, dit is precies het tegenovergestelde van gisteravond. We zijn dit niet gewend in Scandinavië vinden we altijd wel een plek, maar hier mag je niet vrij staan. Morgen gaan we eerder op zoek naar een camping! We hebben boodschappen gedaan en zitten om 19.00 uur aan tafel. Na het eten nog even naar zee gewandeld en door het plaatsje terug naar onze 'camping'. Om 10 uur naar bed.
Eindstand in miles 49878 is gereden in km: 190

Dag 5: 27 juli woensdag
Vanmorgen om 8.30 uur vertrokken nadat we eerst om 7.30 en 8.30 hebben geprobeerd te bellen met pa en ma Piepenbroek. Hebben we eindelijk genoeg muntjes, zijn ze niet thuis! Highway 1 verder gereden en in Lompoc boodschappen gedaan bij Albertson en weer geprobeerd te bellen. We hebben inmiddels al voor 2 supermarkten kortingskaarten. Dit was een tip van iemand van het AllesAmerika forum (ik dacht eerst Marco, het is waarschijnlijk Rob). Dat scheelde toch al heel wat dollars!
Verder gereden richting Los Angeles, aan zee gekomen weer mist, maar deze trok ook snel weer op. Bij Santa Barbara de zee in en gegeten. Tijdens het eten zagen we dolfijnen in zee zwemmen en springen, ook zagen we een zeehond zwemmen. Dit alles op enkele meters van waar even daarvoor Mark en Wilco nog zwommen, dat speet hun wel. Om 14.00 uur verder rijdend over de 101 missen we de afslag terug naar highway 1 en nemen daarom voor Thousand Oaks weg 23 south terug naar de zee.
Langs zee rijdend richting Malibu vinden we even voor Malibu het Malibu Beach RV Park . Ze hebben nog een plek met uitzicht op zee, wij zoeken dus niet verder. We zijn nog maar net aangekomen of we zien alwer dolfijnen in zee zwemmen. We hebben gegeten en het weblog bijgewerkt en gaan zo dadelijk nog even naar het strand. Het is hier beduidend warmer dan waar we vanmorgen waren. Morgen naar LA en dan gaan we weg van de kust het binnenland in.
Eindstand in miles 50068 is gereden in km. 300.

Dag 6: 28 juli donderdag
Om 7 uur opgestaan, lekker ontbeten in het zonnetje met uitzicht op zee. We zagen al weer dolfijnen en nu ook kolibries. Om 8.30 uur pa en ma Piepenbroek gebeld, ze zijn nu wel thuis. Naar Santa Monica gereden en daar heerlijk gezwommen en gegeten. Ze hebben hier werkelijk een prachtig strand van zo'n 300 meter breed, met heerlijk water met ook hier weer dolfijnen. Het strand is hier nog mooier dan op Texel, heel fijn zand, geen steentjes, geen schelpen. Het is heel vreemd om zo in zee te zwemmen en als je achterom kijkt in de verte de auto te zien staan met daarachter palmbomen.
Om ongeveer half één verder gereden langs de kust naar Venice Beach. Het was hier zo druk dat we geen poging gedaan hebben om de auto kwijt te raken. Bovendien leek Herman het hier niet vertrouwd om de auto te parkeren. Misschien was het strand hier wel geweldig mooi maar voor de rest zag het er allemaal niet zo gezellig uit. Ik had ook al gelezen dat het hier 's avonds niet veilig is. Dus zijn we verder gereden Los Angeles in en op weg naar Hollywood en Beverley Hills, maar dat viel lang niet mee. Na veel omzwervingen kwamen we eindelijk bij Hollywood Boulevard. Zoals eigenlijk wel een beetje verwacht viel het tegen. De Walk of Fame is aan het begin wel aardig maar wat verderop wordt het weer zo'n straat waar je 's avonds liever niet komt, dit vinden wij tenminste. We waren het al snel zat en hebben de auto weer gehaald en hebben geprobeerd Los Angeles nog uit te komen. We zitten echter nog in zo'n subburb van Los Angeles. We konden alleen een Koa-camping vinden in de gids. Toen we onderweg aan een jogger de weg vroegen naar de camping, zei hij dat dat een vieze camping was en dat we beter naar East Shore RV Park in San Dimas konden gaan. Hij vertelde hoe we rijden moesten en er was nog plek. Het is een wat opzet betreft luxe rv park. Hele grote plekken met mooie grasvelden ertussen. Een klein zwembad en het sanitair is ook gedateerd. Veel mensen die hier staan hebben grote campers met slide-outs en hebben er een 'golfkarretje' bij staan om ergens anders op het terrein heen te gaan. We zijn hier om ongeveer 17 uur aangekomen en hebben na het eten 's avonds lekker buiten gezeten, uitkijkend over het meertje en luisterend naar de krekels. Het was vandaag 33 graden.
Eindstand miles 50155 is vandaag gereden in km 139.

Dag 7: 29 juli vrijdag
Milestand 50155 Zoals (bijna) gebruikelijk zijn we weer om 7 uur opgestaan. Om 9 uur teruggereden naar interstate 10. Deze verder naar het oosten, weg van Los Angeles, gevolgd. Onderweg bij een Wal Mart boodschappen gedaan. Deze Wal Mart in Redlands viel wat tegen. Ze hadden er niet de GPS die bij op internet gezien hadden en ook niet de I-River voor Mark. We hebben er wel een tentje gekocht. Misschien dat de Wal Mart dichter bij downtown Los Angeles groter is maar toen we daar gisteren langs kwamen hadden we daar ging zin meer in, toen wilden we naar een camping. Omdat de Wal Mart niet alles had wat we nodig hadden zijn we ook nog naar Big K market geweest maar ook die had geen verse broodjes en geen aardappelen, fruit e.d. Daar hoeven we dus ook niet meer heen. Om 12.45 zijn we weer op weg. We rijden verder naar Palm Springs om daar in de buurt een camping met zwembad te vinden zodat we daar even een beetje bij kunnen komen. Wij hoeven niet meer naar LA. Bij Moreno Valley zien we een ongelooflijk groot windmolenpark! Hier kregen we om 13.20 uur ineens een korte maar hevige regenbui wat resulteerde in enkele forse aanrijdingen van medeweggebruikers. Even later scheen weer de zon. Toen we bij afslag Palm Springs bij het Railroad station even stopten om te eten, merkten we pas bij het uitstappen hoe warm het buiten geworden was! Na het eten Palm Springs ingereden, de stad was toch wat groter dan we gedacht hadden. Maar nergens een camping te bekennen. Dat is ons ook opgevallen, dat hier nergens campings aangegeven worden vanaf de doorgaande weg. Bovendien is Palm Springs echt als een oase midden in de woestijn. Buiten de stad is alles droog en dor. Veel campings hier blijken in de zomer gesloten te zijn, of zijn alleen voor mensen van 55 jaar en ouder. Eindelijk vinden we een ruime plek op Sam's Family Spa Resort in Desert Hot Springs, deze camping is nog niet voor een vijfde vol. Het heeft een buitenzwembad in mexicaanse stijl met 4 bubbelbaden en een sauna, nu vinden we dat laatste niet zo lekker aangezien de buitentemperatuur vandaag 40 graden is. It is bloody hot! We zijn dan ook eerst met zijn allen het water in gedoken. Daarna gegeten en na het eten zijn de kinderen nog weer het zwembad in gegaan tot die om 10 uur gesloten wordt. Wij blijven bij de auto, Herman is snipverkouden en heeft niet veel puf meer.
Eindstand in miles 50326 is gereden in km 274.

Dag 8: 30 juli zaterdag
Mile begin 50326 Vanmorgen pas om 8 uur opgestaan. Teruggereden naar Desert Hot Springs en boodschappen gedaan bij Vons. Daarna verder via weg 62 naar Joshua Tree Nat. Park. Onderweg weer een pittige onweersbui. We dachten even later sneeuwschuivers te zien maar het bleken hier zandschuivers te zijn, die moeten het vele zand dat op de weg stuift weer aan de kant vegen. We hebben eerst het Joshua Tree visitor center bezocht en daar hoorden we dat er nog een hevige onweersbui boven het park hing. Die hebben we ook gekregen onderweg, zo hevig dat Herman de auto aan de kant heeft gezet omdat het zicht minimaal was. De auto zo geparkeerd dat deze met de achterkant in de wind stond want er zaten hagelstenen tussen zo groot als knikkers en die sloegen erg hard tegen de ruiten aan. En dat allemaal in een woestijngebied bij 40 °C. Er ontstaan ook meteen riviertjes over de weg heen wat ook het nodige zand en stenen meeneemt. Alles is ook verbazingwekkend snel weer opgedroogd allemaal, en even later schijnt de zon weer. We zijn erg onder de indruk van dit mooie park. Het is nog groter en mooier dan we verwacht hadden. Al die bomen en de vele cactussoorten, werkelijk heel mooi. We kwamen hier ook de vogel tegen met de bijnaam Roadrunner. Om 17.00 uur weer het park uit en op zoek naar een camping. Dit is geworden het 29 Palms Resort in het plaatsje 29 Palms. Na het eten duiken de kinderen het zwembad en de fitnessruimte in en wij gaan ons met de was en de afwas bezighouden. Herman is nog steeds flink verkouden, hij heeft een koudje opgelopen in de woestijn, zegt hij. Maar het is natuurlijk niet gezond, buiten is het 40 graden en je gaat de winkel in en daar is het zeker 15 graden koeler. En als je iets vergeten bent herhaalt dit zich weer. Dit is volgens mij een aanslag op je weerstand.
Eindstand mile 50441 is gereden in km 184 km.

Dag 9: 31 juli zondag
Begin mile 50441 Om half 10 op weg naar Amboy, dwars door de Mojave woestijn met zijn zoutpannen. Het is hier heet! Zeker meer dan 40 °C. Bij Amboy, wat niet meer blijkt te zijn dan een station en een oud schoolgebouw en een motel, rijden we een klein stukje over route 66. Even verderop slaan we af naar Kelso (kelso Dunes). Rijdend in deze woestijn zien we in de verte weer bliksemschichten. Bij Cima krijgen we een flinke onweersbui en in de verte zagen we een regenbui met rechts en links ervan blauwe lucht. Verder gereden richting Las Vegas en bij Primm Valley gewinkeld en hotel Circus Circus gebeld om 2 kamers te reserveren. We slapen vanavond in een hotel aan de Sgtrip van las Vegas. Twee koele kamers i.p.v. de warme camper, voor ongeveer 3 tientje meer dan wanneer we op de campground hier waren gaan staan! Na het inchecken en het bekijken van onze kamers, zijn we eerst gaan eten. We wilden wel naar het Steakhouse, maar kwamen terecht in Beverage Oase. Hier moest je eerst betalen, 10,95 dollar p.p., en dan achter de dame met een vlaggetje aanlopen die je naar je tafel brengt. Daarna kun je langs de buffetten om uit de kiezen wat je wilt eten en drinken. We hadden allemaal flink honger en hebben er goed gegeten. Na het eten dan eindelijk richting de Strip, maar voordat je je hotel uit bent! We kwamen door de circustent van ons hotel met nog meer gokautomaten en -tafels. Bovenin de tent waren artiesten bezig met het uitvoeren van een circusact. Buitengekomen zijn we richting Hotel The Venezian gelopen. Het is hier een en al verlichting buiten. Het is allemaal mooi om een keer te zien, het doet een beetje denken aan Disney. Wat een overdaad overal. Het ene hotel nog mooier en groter dan de ander. En het is ongelooflijk hoeveel er gegokt wordt, je kunt gewoon je creditcard in de automaat steken en gokken! We zijn verder gelopen tot aan hotel Bellagio met zijn mooie fonteinen. Inmiddels was het kwart over 12 geworden en zijn we teruggelopen naar ons hotel. Om half 2 's nachts kwamen we daar behoorlijk vermoeid aan.

Dag 10: 1 augustus maandag
Groeten vanuit Las Vegas. Uitgeslapen en het weblog bijgewerkt. Om 12.15 uur de auto opgehaald van de parkeerplaats van hotel Circus Circus en naar het andere eind van de Strip gereden. Daar weer geparkeerd en nog bij MGM hotel naar binnen gegaan, om de leeuwen daar te bekijken. Ook nog naar hotel New York New York geweest en naar hotel Monte Carlo. Bij de laatste twee hotels hebben we een gokje gewaagd, we hebben 4 dollar uitgegeven en een keer 25 cent gewonnen. Daarna terug naar de auto en nog boodschappen gedaan. We kwamen even later nog een Wal Mart tegen en hebben daar nog gekeken voor de I-River en een gps, maar die verkochten ze niet. Bij Best Buy zijn we ook nog geweest. Ook daar hadden ze geen gps maar wel de I-River, die was hier nog duurder dan in Nederland. Het is inmiddels al half 6 dus snel weer op weg. Vandaag maar niet verder naar Kingman. We gaan vlak voor de Hooverdam linksaf naar Lake Mead. We hoeven geen entree te betalen omdat we de Nat. Park Pas hebben. Hier gaan we staan op Lake Mead RV Village. We gaan niet naar de campground, omdat we daar waarschijnlijk de airco niet aan mogen laten. Het was vanmiddag 43 graden en vanavond om 21.00 uur nog 40 graden. We hebben de auto geinstalleerd en zijn met zijn allen naar het meer gelopen om een verkwikkende duik te nemen. Het water in het meer was 30 graden! Daarna gegeten en nog even gelezen. Het zijn vermoeiende dagen met deze hoge temperatuur. We verslinden geen liters maar minstens 2 gallons water per dag.
Eindstand miles 50681 is gereden in km 53

Dag 11: 2 augustus dinsdag
Begin mile 50681 Het was vanochtend om 9.30 uur al 35 graden in de schaduw. We zijn vanmorgen laat vertrokken, pas om 10.15 uur. Eerst naar de Hoover Dam gereden, we werden net als iedereen gecontroleerd door de politie. Een man liep met Herman lang de buitenkant en controleerde ook de buitenkast. Een andere man die bij ons binnen in de auto kwam keek heel voorzichtig in een paar kasten, nadat bij het openen van de eerste kast de bikini van Marloes eruit viel. We hebben rondgekeken bij de Hoover Dam, maar de tour niet gedaan. Om 12 uur verder naar Kingman, daar boodschappen gedaan en het visitor center bezocht. Daarna route 66 gevolgd tot Seligman en daar op KOA camping Seligman/Route 66. De onweersbui die we vlak voor Seligman al een beetje hadden, barst nu in al hevigheid los. Marloes en Wilco proberen op deze camping de nieuwe tent uit. Nu is het hier minder warm en willen we graag buiten zitten, blijft dat onweer zo lang hangen! Het lijkt Nederland wel, om 10 uur 's avonds is het eindelijk weer even droog. Het is hier altijd wel vroeg donker, meestal was dat om 9.00 uur maar vanavond was dat al om 8.00 uur! Dat zijn wij niet gewend als Scandinavië-gangers. Herman heeft weer wat foto's toegevoegd. Ik heb de link enkele foto's van onze vakantie bij de links , links bovenaan deze site, gezet.
Eind miles 50802 is gereden in km 194

Dag 12: 3 augustus woensdag
Beginstand miles 50802 Vanmorgen weer om 7 uur op, de tent moet ook opgeruimd worden. Er staan nog wel grote plassen buiten maar de zon schijnt en het is nu een lekkere temperatuur. De tent is goed waterdicht gebleken na al die regen van gisteravond. Woensdag 3 augustus Begin mile 50802 Tegen 8.45 uur vertrokken. Eerst door Seligman heengereden. Maar dat valt ons tegen, net zoals de rest van route 66. Het is alleen wat kitscherige boel, het is natuurlijk ook de alleen naam die het heeft. Doorgereden naar Ash Fork, hier naar pa en ma gebeld en boodschappen gedaan bij Safeway. We hebben onze weg (89A) vervolgd naar Prescott State Park en daar onze lunch gebruikt, onderweg zagen we twee gaffelantilopen lang de weg lopen. Verder gereden tot vlak voor Sedona en daar om 14.30 uur een plek gevonden op Lo Lo Mai Springs campground (www.lolomai.com). We werden hier geholpen door 2 alleraardigste dames die ons deden denken aan het Engelse tv programma met twee kokkerellende dames. De tent opgezet en toen naar de Red Rock Loop Road, deze gereden en het Red Rock State Park bezocht. Het is prachtig om te zien al die rode rotsen. Om 17.00 uur kwam er weer een onweersbui opzetten en Wilco en Marloes hadden de tent niet dichtgedaan. Dus snel terug en we waren net op tijd terug op de camping. Eerst maar gegeten en toen het daarna weer droog was gezwommen in het zwembad op de camping. 's Avonds nog een tijdje buiten gezeten en terwijl ik dit buiten zit te typen loopt er een stinkdier op 2 meter afstand van me bij de tent van Marloes en Wilco. We hadden vandaag een aangenamere temperatuur, waarschijnlijk tegen de 30 graden. We zullen morgen weer een keer de thermometer buiten hangen. We vinden het wel leuk om te weten wat de temperatuur buiten is, en hebben daarom een thermometertje gekocht in de supermarkt. Herman zijn verkoudheid is aardig over, nu begint mijn stem af en toe te haperen. Volgens Herman moet ik dan niet zo veel praten, maar dat valt niet mee voor mij.
Eind miles 51002 is gereden in km 320

Dag 13: 4 augustus donderdag
Donderdag 4 augustus Begin mile 51002 Om 8.45 klaar voor vertrek, maar eerst nog een dag bijgeboekt op de camping. Onderweg naar Montezuma Castle eerst Montezuma Well bezocht, een leuk stukje natuur waar we schildpadden en een muskusrat en in het water zagen. En overal zie je hier hagedissen. Montezuma Castle was leuk om te zien maar we hadden het groter verwacht. Om 11.15 uur verder via weg 179 door Park Coconino, hier zien we o.a. Bells Rock. Voorbij Sedona naar Slide Rock State Park. Hier langs het water gelopen en lekker gezwommen en geluierd tot het om 15.30 uur begon te rommelen. Voor de zekerheid toch maar terug naar de auto en op de terugweg geprobeerd verbinding te krijgen met internet. Dit is helaas niet gelukt, morgen beter. Het onweer hebben wij verder niet gehad. Wel zagen we in Sedona een vrouw die een tarantula (vogelspin?) aan het redden was, die de straat over wilde steken. Om 18.00 uur terug op de camping waar we ons o.a. bezig hebben gehouden met het eten en de was, en natuurlijk het bijhouden van het dagboek. Ik maak onderweg eventueel aantekeningen en type het 's avonds in Word. Als we dan wel verbinding hebben kunnen we het zo verzetten naar het weblog.
Eind miles 51088 is gereden in km 138 Nieuwe foto's erbij

Dag 14: 5 augustus vrijdag
Vrijdag 5 augustus Beginstand mile 51088 Marloes en Wilco hebben de afgelopen 2 nachten in de tent geslapen en Mark heeft de afgelopen nacht buiten geslapen in zijn hangmat tussen twee bomen. We hadden de deur niet op slot gedaan zodat, mocht het wel gaan regenen, hij er toch in kon. Het was gelukkig droog gebleven. Mark heeft vannacht het stinkdier weer gezien en waarschijnlijk een wildzwijn met jong, uit zijn beschrijving op te maken. We zijn vanmorgen om 8.15 uur vertrokken omdat we naar de Grand Canyon gaan. In Sedona snel nog brood en melk gekocht. Dit is toch wel een bijzondere omgeving, al dat rode gesteente en die Mexicaans aandoende huizen bouw. Onderweg hebben we op een parkeerplaats voor een appartementencomplex en cafe een moeizame internetverbinding kunnen maken. Het was net voldoende om even twee dagen op het log te zetten en de foto's over te zetten. Nog snel even de berichten gelezen, leuk al die reacties van jullie allemaal. We konden donderdag geen verbinding maken en hadden geen telefoonnummer van de camping bij Grand Canyon, dus dan maar weer op de bonnefooi. Pech dus, Marther Ground en Trailer Village zitten vol! Daar waren we al bang voor. Campground Dessert View heeft nog wel plek, dus maar doorgereden daarheen. Dessert View ligt helemaal aan de oostkant van de canyon, we zijn er pas om 15.30 uur. Er is hier nog plaats genoeg, dus kiezen we een plek uit, en schrijven ons in. Dit is hetzelfde principe als wanneer je geld in een enveloppe moet doen en een kaartje bij je plaatsnummer doet. Hier moet je je kenteken en aantal personen intypen in een automaat (die bij het toiletgebouw staat), dan geld of creditcard invoeren en je krijgt je kaart-/plaatsbewijs. Omdat we nog in een onweersbui zitten gaan we eerst eten maken. Als dat klaar is, is het weer droog en kunnen we buiten eten. Om 17.00 uur naar Dessert View gereden om in het winkeltje hout te kopen voor ons kampvuur vanavond. Verder gereden langs verschillende uitzichtpunten en daarna terug naar Dessert View, maar er was geen mooie zonsondergang. Terug naar de campground om 19.15 uur, nu is hij wel vol. Wij gaan kampvuur maken! Eindstand miles 51255 is gereden in km 267.

Dag 15: 6 augustus zaterdag
Vandaag is Femma jarig. Gefeliciteerd! Hopelijk heb je ons sms bericht op tijd gehad. We houden zaterdag 3 september vrij voor de BBQ!
Herman en ik zijn om kwart voor 6 opgestaan om naar de zonsopgang te gaan kijken bij de oostkant van de Grand Canyon. De kinderen sliepen nog. Wij zijn er heen gelopen, dat is het voordeel van het op deze campground te staan. Herman heeft er mooie foto's van gemaakt. Het is toch wel bijzonder om hier zo te staan en de zon te zien opkomen. Om 7 uur teruggelopen naar de camper, de rest wakker gemaakt en ontbeten. We zijn rond 8.15 uur naar Grand Canyon Village gereden en hebben daar de auto geparkeerd. Vervolgens hebben we vanaf 9.30 uur de Hermits Rest Route (langs de Canyon) gelopen tot 12.30 uur. Toen hebben we de bus teruggenomen naar de Village, het is inmiddels behoorlijk warm geworden. We raken al een beetje gewend aan temperaturen boven de 30 graden Celcius. In de lodge wat gegeten en om 14.15 uur weer in de auto, het park uitgereden via weg 64 op weg naar Page. We vonden het een zeer rustige weg, toen bleek dat voorbij de afslag naar Tuba City een ongeluk was gebeurd en er een file stond. Er had tussen twee auto's een frontale botsing plaatsgevonden. Er stonden 2 ambulances, 1 politewagen en 2 helikopters bij. Na een half uurtje werd een weghelft vrijgegeven en konden we onze weg vervolgen. Het is een mooie weg met steeds wisselende landschappen, ongelooflijk mooi. Vanaf grote hoogte en vanuit de verte zien we dan ineens Lake Powel liggen. We rijden de Page voorbij en gaan de Glen Powell Dam overgegaan naar Wahweap Campground. Marloes en Wilco kunnen hier weer de tent opzetten.
Eindstand miles 51429 is gereden in km 278.

Dag 16: 7 augustus zondag
We zijn er vandaag achtergekomen dat onze inverter kapot is (omvormer van 12 naar 220 Volt), we kunnen dus niets meer opladen onder het rijden. Om 8.30 teruggereden naar Page en onderweg nog bij de dam gekeken. In Page gewinkeld/ boodschappen gedaan en om 11.30 uur naar Antelope Canyon (intree 6 dollar p.p.) Je mocht er niet zonder toestemming wandelen, dus hebben we ons aangemeld voor de tour. Deze bracht ons in een terreinwagen naar de ingang van de Upper Canyon (kostte 15 dollar p.p). Het was een prachtig gezicht die kleurenpracht in de Canyon. Dankzij de tips van het AllesAmerika-forum wisten we dat we hier rond het middaguur moesten zijn, omdat dan de zon mooi in de canyon schijnt. Verder gereden naar weg 89A (we hebben toch gekozen voor de alternatieve weg 89 i.p.v. de gewone 89). Bij de Navajo Bridge gestopt en rondgekeken, vanaf grote hoogte kijk je hier in de Colorado rivier. Bij een stalletje hebben we nog enkele sieraden gekocht. Om 15.00 uur terug in de auto werden we toegezongen door de kinderen, het was op dat moment in Nederland 8 augustus geworden. Ook kregen we hier een felicitatiekaart van pa en ma, die hadden de kinderen goed verborgen gehouden voor ons! Bij Cliff Dwelling rondgekeken en nog enkele sieraden gekocht van een Indiaanse Navanjo vrouw. Doorgereden naar Jacob lake en daar om 16.45 uur op de RV camping zodat we alles weer aan de lading kunnen zetten, met name de accu's van het fototoestel en de laptop. Voor het eten gaat Wilco nog een uurtje hardlopen. We doen hier nog weer de was. Ons 'feestmaal' van vanavond bestond uit: stukjes beef roast met aardappelen en sperciebonen met als nagerecht sinaasappel en druiven. En natuurlijk hoefden wij niet af te wassen vanavond!
Eindstand in miles 51532 is gereden in km 165.

Dag 17: 8 augustus maandag
Onze trouwdag 08-08-80 Vandaag zijn we 25 jaar getrouwd!
Om 7 uur opgestaan, het regent even lichtjes. Gisteravond maakte de man van de camping ons erop attent dat onze achterband behoorlijk leeg is. Het was Herman gisteren ook al opgevallen. Vanmorgen dus eerst hier in Jacob Lake naar de garage en daar gebeld naar Cruise America. De garage kan en mag ons helpen, dus moeten we wachten tot er tussendoor tijd is om ons te helpen. Tegen 11 uur zijn hebben ze tijd om er naar te kijken en ze kunnen geen lek vinden, we laten de band er maar weer opzetten en houden het in de gaten. Verder gereden naar Kanab en daar brood gekocht. Een eindje verder afgeslagen naar Coral Pink Nat. State park, rondgekeken en brood gegeten. Marloes, Wilco en Markhebben nog even gevolleybald in het fijne rode zand. Om 14.00 uur verder gereden over weg 89, het wordt hier gaandeweg groener langs de weg. Het riviertje Servier meandert hier prachtig door het dal. We slaan af naar weg 12 en komen door Red Canyon. Op dit moment regent het weer, we komen hier morgen wel terug als de zon weer schijnt. Het is nog boven de 20 graden en we kunnen gelukkig de korte broek nog steeds aan. We rijden nu eerst door naar Ruby's Inn Campground bij Bryce Canyon en vinden nog een plaats. Het is hier al half 5, we moeten de klok dus een uur vooruit zetten. We hebben hier vanavond lekker gegeten in het Steakhouse, in onze tijdsbeleving is het vandaag pas 8 augustus! Na het eten zijn Marloes, Wilco en Mark nog gaan zwemmen. Herman heeft hier in het winkeltje nog een vogelboek gekocht: Field guide to birds western region. Van dit boek heeft hij thuis de Europese uitvoering, die hij al stuk gelezen heeft. Wij zeggen altijd gekscherend; Herman zijn groene (vogel-)boekje, nu heeft hij er een rode uitvoering bij. Eindstand miles 51665 is gereden in km. 213 Totaal gereden tot nu toe 2059 miles = ongeveer 3300 km Iedereen bedankt voor de felicitaties en leuke berichtjes. Zoals jullie kunnen lezen vermaken we ons prima en komen we tijd tekort. We hebben er ook weer nieuwe foto's bijgeplaatst.

Dag 18: 9 augustus dinsdag
Gisteravond hebben de kinderen nog gezwommen en we hebben daarna nog tot 12 uur zitten kaarten met zijn allen. We hebben daarom vanmorgen wat langer geslapen. Om half 10 weggereden van de camping, we hebben hier nog een nacht bijgeboekt. Eerst teruggereden naar Red Canyon en daar een stukje gewandeld. Naar Bryce Canyon gereden want we wilden vanaf Sunset Point de Navajo Loop Trail gaan lopen. Hij was hier toch nog gesloten en dus zijn we langs de rim naar Sunrise Point gelopen en daar de Queens Garden Trail gelopen met aansluitend een stuk van de Navajo Loop Trail voor zover deze toegankelijk was. Het is hier echt ongelooflijk mooi!!! (zie foto's) Het weer zag er vanmorgen niet zo geweldig uit en we hebben nog getwijfeld of we regenkleding mee zouden nemen. Gelukkig bleef het droog en ging halverweg onze wandeltocht zelfs de zon weer schijnen, het werd vandaag toch nog zo'n 25 graden. Om 15.00 uur terug in de auto en verder gereden langs alle uitzichtenpunten tot aan het eind van het park. Teruggereden naar de camping en daar friet gehaald. Om 18.15 uur zijn we terug op ons plekje. Herman heeft de foto's bijgewerkt en ik het weblog. Voor ons in het zwembad zwemmen de kinderen.
Eindstand miles 51731 is gereden in km 106.

Dag 19: 10 augustus woensdag
Vandaag is Freddy jarig. Gefeliciteerd!
Tegen 9 uur vertrokken. We vervolgen weg 12 naar Capitol Reef. Voorbij Escalente krijgen we ongelooflijke uitzichten, het is een mooie weg. Het klinkt voor degene die dit leest misschien eentonig, maar dat is het voor ons absoluut niet! We blijven ons verbazen over het landschap, zo divers als het is. Het is nu alsof je over het randje van een bergkam rijdt. We proberen voor Boulder naar de Hell's Backbone Bridge te rijden. Het begin ging wel goed, maar de weg werd later zo'n wasbord dat we het niet verstandig vonden om verder te gaan en dus zijn we dezelfde weg teruggegaan. Voorbij Boulder op grote hoogte gegeten, uitzicht is er niet meer. De bewolking komt hier erg laag en even later zit het potdicht en begint het te regenen. We rijden in Capitol Reef de Scenic Drive, we hebben niet veel zin om in de regen te gaan wandelen en houden het voor gezien. We gaan verder richting Hanksville, daar tanken we en merken dat het hier iets warmer is dan dat het onderweg was. Ondanks het slechte weer vandaag hebben we wel genoten van de diversiteit van het landschap. We nemen weg 24 noord richting Green River en gaan daar om een uur of 6 op United Campground of Green River. Het is hier weer warmer, 31 graden. Een camping van niks maar het zwembad was heerlijk, daar zijn we eerst ingedoken. We hebben met zijn vijven in het zwembad gevolleybald, nou ja ... , leuk was het wel. Na het eten hebben Marloes en Wico de tent weer opgezet. De camping is wel rustig en we hebben een grote plek van zo'n 15 bij 15 meter. We zijn vandaag lekker opgeschoten, dat moet ook wel want de tijd begint al een beetje te dringen.
Eindstand miles 51998 is gereden in km 427.

Dag 20: 11 augustus donderdag
Vandaag is Hans (de Graaf) jarig. Gefeliciteerd! We houden het 2e weekend in september vrij voor het kanoën in België!
Weg I-70 verder gereden. Het is hier heel uitgestrekt, je kunt de weg niet af zien. We nemen de afslag naar weg 128 naar Moab. Een mooie, hobbelige weg langs de Colorado rivier. Een prachtige omgeving. In Moab boodschappen gedaan en de vaders en moeders gebeld. Iets verder gereden naar camping Koa Moab. De eerste camping waar Wilco rechtop onder de douche kan staan! Voordat we verder plannen maken gaan de kinderen even een duik nemen in het zwembad. Als wij een kijkje komen nemen zitten Marloes en Wilco aan de kant, Wilco blijkt zijn voet opengehaald te hebben aan een scherpe rand. Hij heeft een snee onder zijn voet. We proberen het schoon te maken maar het lijkt of er nog vuil in/onder zit. De dame van de camping adviseert ons even bij de 'walk-in' dokter langs te gaan in Moab. We vertrekken om 3 uur. Die dokter blijkt er deze maand niet te zijn en ze hebben er geen tijd voor ons, we worden doorgestuurd naar het ziekenhuis. Wij naar de 'emergency'. Dat lijkt wel een beetje vreemd, alleen om de wond beter schoon te laten maken naar de eerste hulp van het ziekenhuis te moeten. Na alle administrieve beslommeringen mogen we gaan zitten in de wachtkamer. Nog geen 2 minuten later is Wilco al aan de beurt. Zijn voet wordt als het ware schoongeschrobt, dat zag er niet prettig uit maar volgens Wilco viel dat wel mee (Wilco: echt hoor mam!). Er wordt zalf opgedaan en daarna wordt het verbonden. Instructies; droog houden, dus proberen 2 dagen niet te douchen, niet zwemmen, niet teveel lopen en na 2 dagen verband verschonen. Die hoge douche hier gaat dus aan zijn neus voorbij, zo ook het zwembad. Op de terugweg maar langs de winkel voor wat extra verband. Om half 5 zijn we dan weer terug op de camping.
Eindstand miles 52109 is gereden in km 178.

Dag 21: 12 augustus vrijdag
Laat vertrokken, we maken vandaag toch geen lange wandelingen. Bij de 'walk-in' dokter voor de deur weer even het weblog bijgewerkt. Hier hebben we verbinding met internet, hebben we gisteren ontdekt. Toen we daarmee klaar waren zijn we naar Arches National Park gereden. We zijn alle uitzichtpunten langsgegaan en we hebben het stukje gelopen naar Delicate Arch View Point. De wandeling naar de boog toe hebben we niet gedaan omdat Wilco dat nu niet kan. Bovendien is het weer vreselijk warm, minstens 35 graden. Verder gereden en bij uitzichtpunt Fiery Furnace even gegeten. Tot Devils Garden gereden aan het eind, en daarna weer terug. Ook dit is een schitterend park met een overweldigende natuur. Via weg 191 en de 331 gereden naar Dead Horse Point State Park. Hier een prachtig uitzicht over de Colorado rivier, die in de diepte ligt. Op de terugweg boodschappen gedaan bij de City Market en weer naar dezelfde camping onder Moab. De campground in Arches was 's morgens om 10.15 uur al helemaal vol! Eindstand miles 52234 is gereden in km 200.

Dag 22: 13 augustus zaterdag

Half 9 vertrokken. Weg 191 south naar de 211 om naar Needles te gaan in Canyonland National Park. Het is weer prachtig, het blijft indrukwekkend. Gegeten in het park en om 12.30 uur het park weer uit en op weg naar Monument Valley. Via weg 191 en 163, dus via Bluff en Mexican Hat komen we dan om 16.00 uur aan op camping Gouldings, van vriendelijkheid heeft de dame van de receptie nog nooit gehoord. We gaan eerst maar warm gegeten (spaghetti). Na het eten gaan we naar Monument Valley ook al hebben we vanaf de camping al een mooi uitzicht. We rijden er heen en betalen 5 dollar toegang p.p. We mogen er met de camper doorheen. Maar dat valt tegen, de weg is erg slecht. We besluiten om terug te gaan en te informeren wat een tour kost. We kunnen nog met de sunset-tour mee, dat kost ons dan wel 40 dollar p.p. voor anderhalf uur. Dat wordt 200 dollar voor een rondje om de rotsen! Dat hebben we er niet voor over, we bekijken het wel vanaf het visitorcenter. Om 7.15 uur zijn we terug op de camping en gaan Mark en Marloes nog even zwemmen.
Eindstand miles 52474 is gereden in km 384.

Dag 23: 14 augustus zondag
Gisteravond nog zitten kaarten tot half 11. Wilco kon vanmorgen weer douchen, maar pech de douche is hier weer laag. We zijn vanmorgen wat laat vetrokken. Monument Valley is ons wat tegengevallen. De ligging van de rotsen is mooi, maar er omheen wordt er niet goed voor de natuur gezorgd. Op veel plaatsen zie je blikjes, flesjes en autowrakken liggen. De mensen wonen hier in kleine huizen die doen denken aan stacaravans bij ons, om het huis ligt vaak rommel en de dieren (ook de paarden) lopen los om het huis. Er valt hier verder niets te beleven, dus rijden we weg 163 verder naar Kayenta en nemen daar de 160 naar Four Corners. Bij het Four Corners Monument hebben we verder niet gekeken, het leek ons niet zo bijzonder. Om te parkeren moet je hier weer 3 dollar p.p. betalen. We rijden New Mexico weer uit, de weg naar het vierstaten punt lag blijkbaar in New Mexico. We rijden Colorado binnen en zien aan onze rechterhand in de verte de rots 'Shiprock' liggen. Via de weg is dat nog 33 mijl. Shiprock is een 457 meter hoge rots en het is voor de Navajo indianen een heilige rots. Eigenlijk vind ik deze rots net zo bijzonder als de rosten van Monument Valley. De weg hierheen is tot nu toe niet bijzonder, eerder wat eentonig. Misschien zijn we al verwend door al het moois wat we gezien hebben onderweg. City Market en weer van allerlei warme gerechten meegenomen voor onze lunch. De soep zag er hier niet zo lekker uit, dus die hebben we vandaag maar niet genomen. Wel nemen we kippevleugeltjes zonder bot maar 'hot' gemarineerd, hot sausages, nog iets anders van kip en iets van 'beef'-vlees met mais gewikkeld in maisblad (Mexicaanse). Verder gereden richting Durango, maar ½ mile voorbij Nationaal Park Mesa Verde gaan we op camping Mesa Verda RV Resort . Hier mogen Marloes en Wilco de tent er weer bij zetten en is men weer één en al vriendelijkheid. We houden we het voor vandaag voor gezien. Het is hier zoals gewoonlijk mooi weer en we duiken het zwembad en de (binnen en buiten) jacuzzi in. We gaan morgenochtend naar Mesa Verde , dan loopt Wilco ook weer wat makkelijker. Na het eten zijn Marloes, Mark en Wilco nog aan het zwemmen geweest. Nu om half 9 onze tijd zitten we aan de koffie met een plak citroencake.
Eindstand miles 52630 is gereden in km 250.

Dag 24: 15 augustus maandag
Om 9.05 uur vertrokken van de camping en om 9.10 uur het park Mesa Verde binnengereden. 15 Mile de weg bergopwaarts gevolgd naar het visitor center. We hebben kaartjes gekocht (slechts $ 2,75 p.p.). voor de Cliff Palace tour van 10.30 uur. We gaan dan samen met de parkranger Cliff Palace door. We vind en het een leuke en interessante rondleiding. Herman, Marloes, Mark en Wilco willen nog wel de Balcony House tour doen. We rijden terug naar het visitor center om 4 kaartjes te kopen voor een tour. Ze kunnen nog mee met de tour van 13.00 uur maar we kiezen voor 13.30 uur, we moeten er nog weer heen rijden en we kunnen dan eerst nog even eten. Ik zou in eerste instantie in de auto blijven, maar in plaats daarvan besluit ik te gaan lopen naar het begin van de Balcony House Overlook trail. Dit is een wandeling van een kilometer of 5 heen en terug. Een leuke, warme, wandeling door het bos naar een uitzichtpunt waar vandaan ik het Balcony House kan zien. Ik zie er wel mensen staan maar het is te ver weg om te kunnen onderscheiden wie het zijn. In 45 minuten ben ik terug bij de parkeerplaats en, omdat er nog niemand is, loop ik door naar het punt waar zij horen uit te komen. Eigenlijk omhoog komen, want het laatste stuk moeten ze met steile laddertjes omhoog klimmen. Onderweg hebben ze ook al steile ladders en een smalle lage tunnel. Omdat mensen met hoogtevrees hiervoor gewaarschuwd werden, ben ik dus met deze tocht niet meegegaan. Toen ik iedereen moeilijk naar boven zag komen was ik ook blij dat ik dat niet hoefde te doen. Deze tour en vonden ze avontuurlijker dan de eerste, maar de eerste was mooier/indrukwekkender vonden zij. Inmiddels 15.00 uur zijn we verder gereden naar een uitzichpunt van waar je Cliff Palace mooi kon zien. Daarna zijn we het park richting uitgang gereden maar onderweg nog even bij het hoogste punt van het uitzicht genoten. Wij vonden het een mooi en indrukwekkend park, zeer de moeite waard. Eenmaal terug op de gewone weg hebben we nog boodschappen gedaan bij Safeway. We kwamen weer langs een Wal Mart en zijn toch nog maar even gaan kijken. Ze hebben de GPS geko niet maar wel de GPS eTrex Camo, deze toch maar gekocht en Marloes vond nog een leuk vest. We gingen een beetje raar de winkel uit. Al die tijd dat wij er waren werd er omgeroepen of de ouders van een jongetje zich wilden melden. We zagen personeel met het kind rondlopen in de winkel, een jongetje van hooguit een jaar of 3 in korte broek met shirt en op blote voetjes. Toen wij de winkel uitgingen werd het kind net meegenomen door een politiewagen. Hier nog over pratend zijn we teruggereden naar de camping waar we gisteren ook stonden. Eten gemaakt en daarna zijn Marloes, Wilco en Mark nog naar het zwembad gegaan. Wij werken het log bij en versturen een mailtje.
Eindstand miles 52719 is gereden in km 142.

Dag 25: 16 augustus dinsdag
Om 9.15 uur weggereden, licht bewolkt maar wel zo nu en dan zon en zoals gewoonlijk hebben we vanmorgen buiten ontbeten. Om 10.00 uur rijden we in Durango in de regen, Durango lijkt een leuk stadje maar het is er wel weer drukker en toeristisch. We rijden de stad uit en bij Hermosa passeren we de stoomtrein Durango-Silverton. Het is een mooie weg door de bergen van Durango naar Silverton, op 3300 meter hoogte rijdend zien we hoger in de bergen de sneeuw nog liggen. Deze omgeving doet ons een beetje denken aan Noorwegen en Canada. Het is ook duidelijk een wintersportgebied, overal zie je skiliften en sneeuwscooters. Heel duidelijk dat dit ook een rijkere omgeving is met veel mooie huizen met grote oprijlanen en golfbanen voor de deur. In Silverton aangekomen hebben we even geluncht en om dezelfde tijd kwam daar de stoomtrein binnen. Silverton is een grappig maar wel toeristisch plaatsje. Ze laden en lossen hier zo midden op weg, ook de geldwagen! De benzine is hier ontzettend duur namelijk $ 2,90 per gallon, dat was het zelfs niet in Monument Valley ($ 2,71). Gemiddeld betalen we zo tussen de $ 2,45 en $ 2,60 per gallon. Verder gereden naar Montrose en daar de weg naar Blank Canyon gevolgd. Eigenlijk wilden we allemaal liever doorrijden en er kwam weer een vreselijke onweersbui aan. Dus zijn we teruggereden naar de doorgaande weg en door Montrose noordwaarts naar Grand Junction. Het heeft hier in Montrose al zo erg geregend dat een kruispunt helemaal blank staat, gelukkig is deze auto aardig hoog en kunnen we er doorheen rijden. Er was een heuse rivier ontstaan langs de weg! Wij blij dat we niet ergens boven langs de Black Canyon aan het lopen waren. Doorgereden naar Grand Junction en omdat we het rijden zat zijn voor vandaag gaan we daar op camping Big J rv park. Echt een lelijke camping, langs de weg maar wel helemaal vol. Het lijkt eerder een woonwagenkamp dan een camping, maar dat is wel bij meer Amerikaanse campings. Een klein zwembadje waar Marloes, Wilco en Mark een duik in nemen terwijl wij het eten gaan klaarmaken en het dagboek bijwerken. We zoeken morgen wel een betere/mooiere plek in een mooiere omgeving.
Eindstand miles 52994 is gereden in km 440.

Dag 26: 17 augustus woensdag
We hebben tegen de verwachting in allemaal goed geslapen, de camping was rustiger dan we verwacht hadden. We hebben vanmorgen op onze camping gezien dat kinderen zich klaarmaakten om naar school te gaan, en later hoorden we op de radio dat de scholen weer begonnen zijn hier. Tegen 9 uur weggereden, bellen lukte op deze camping niet. Boodschappen gedaan bij de City Market en getankt. Dan de Interstate 70 op tot Loma, waar we eraf gaan naar de 139 noord naar Rangely. Een mooi landschap. We gaan de Douglas Pass (2500 meter) over. Op het laatste stuk van deze weg staan veel ja-knikkers e.d. Verder naar Vernal over een lange, eenzame weg. In het gehucht Jensen in het parkje bij het visitor center gegeten. Bellen kon lukte ook hier niet. In Vernal het bij de supermarkten geprobeerd maar nergens kan het internationaal. Via weg 191 gaan we over de Flaming Gorge Dam en komen in het gehucht Dutch John, we zien een bordje naar het postkantoor en willen het daar als laatste nog proberen. We kopen er nog een paar postzegels en een telefoonkaart, want met die muntjesautomaten hier wordt het toch niks. Het is in Nederland inmiddels 23.00 uur en Wilco snel naar de telefoon om zijn ouders te bellen die 17 augustus 21 jaar getrouwd zijn. Wim en Irma hierbij gefeliciteerd! Wij telefoneren morgenochtend wel, onze (schoon-)ouders liggen vast al op één oor. De weg 191 verder gereden naar Rock Springs. Het is en blijft een eenzame weg (zo'n 100 km) door een weids landschap met schitterende vergezichten. We hebben muziek in de cd speler van Ennio Moneconi en dat past wel in deze omgeving. Om 17.00 uur komen we dan aan op camping Rock Springs KOA. Nou ja camping..., het is meer een grindplaat met hook-up voorzieningen, wc/douche en zwembad. Op deze camping mogen kinderen onder de 16 niet zonder ouder het zwembad in. Mark is dus even 16 voor vandaag, wat een onzinnige regel. We hebben weer hier ook maar even de was gedaan. We gaan morgen richting Yellowstone Park en ik denk dat de campgrounds daar niet zo veel voorzieningen hebben. Waarschijnlijk kunnen we dan ook het weblog niet updaten. Dus als jullie niets nieuws lezen, kunnen we niet internetten en vermaken wij ons prima in Yellowstone ! We hebben er allemaal zin in, mede omdat er de laatste dagen niet zo veel bijzonders te zien was. Het was vandaag slechts 25 graden. Om alle vragen in één keer te beantwoorden kan ik zeggen dat het met Wilco zijn voet heel goed gaat. De wond is dicht en hij zwemt en loopt weer als vanouds. Dus het lopen In Yellowstone zal gelukkig ook geen problemen opleveren.
Eindstand miles 53260 is gereden in km 426.

Dag 27: 18 augustus donderdag
Om 8.45 uur weggereden uit Rock Springs. Weg 191 noord via Farson, hier zien we in de verte de Rocky Mountains. Het weer wordt slechter, regen en laaghangende bewolking die ons het zicht op de Rocky Mountains ontneemt. Het is een schijnbaar eindeloze weg. Bij Boulder komt er weer wat afwisseling in het landschap. Voorbij Pindale wordt het droog.Bij Bondurant zijn er wegwerkzaamheden en onze auto komt er vreselijk uit te zien. Maar de regen die we even later weer krijgen spoelt het meeste er weer af. Om 12.15 uur zijn we in Jackson, hier doen we boodschappen bij Smith's en gegeten. We hebben we kip e.d. meegenomen. Om 14.15 uur rijden we het Treton National Park in, hier willen ze naast de nationale parkpas ook mijn paspoort zien. Een mooie weg door het park maar wij rijden door naar Yellowstone. We staan de komende 3 nachten op loop C plaats 102 op Grand Village campground. Marloes en wilco zetten de tent op en Mark hangt zijn hangmat op met de tarp er boven. We gaan nog even naar het visitor center en als we terugkomen gaat het tijdens het eten weer onweren. We krijgen er zelfs zoveel hagel bij dat het buiten helemaal wit is. Het blijft de hele avond onweren en zelfs zo hard dat we het in de auto voelen dreunen. We slapen vanavond toch allemaal maar in de auto. Campground Grant Village ligt op 2300 meter hoogte.
Eindstand miles 53522 is gereden in km 419.

Dag 28: 19 augustus vrijdag
Na een avond en nacht van hevige regen en onweer, schijnt vanmorgen de zon. Er lag ijs op de brug die Herman over moest om bij de douche te komen. We hoorden later van een parkranger dat het een extreem koude nacht is geweest, dat hadden we dus al ondervonden. We zijn naar Old Faithful gereden en hebben daar rondgewandeld en vol verwondering alle natuurverschijnsels hier bekeken en natuurlijk het spuiten van de geiser Old Faithful zelf. We hebben er gegeten en even gebeld met Femma (Aloys pech, hij was niet thuis). De weg verder gereden naar Madison. Onderweg zien we bizons en elken lopen en komen we langs verschillende andere geisers en bijzonderheden. We rijden op de terugweg de Firehole Canyon Drive en de Firehol Lake Drive. Bij de laatste kwamen we precies op tijd om de Great Fountain Geyser te zien spuiten. Deze is veel indrukwekkender dan Old Faithful, je staat er dichter bij, je hoort het beter en hij spuit langer. Daarna rijden we rustig terug naar de campground bij Grant Village. We gaan eten en maken kampvuur, vanavond een keer geen onweer en het was een prachtige dag in dit mooie park!
Eindstand miles 53623 is gereden in km 157.

Dag 29: 20 augustus zaterdag
Vandaag is Ed jarig. Gefeliciteerd! We komen vanmorgen laat op gang omdat degene die buiten geslapen hebben, het nogal koud hebben gehad. Mark kwam om 6 uur de auto in omdat hij het zo koud had en kroop met slaapzak en al bij ons in bed, hij was echt koud! Wij hebben zo nog een beetje geslapen met zijn drieen in een bed van 130 cm breed, krapjes hoor! Om half 8 eruit, Marloes en Wilco zijn er, door de kou, uit zichzelf uitgekomen. Naar de douche gelopen, een kleine kilometer verderop. Er lag weer ijs op de brug, het zal wel weer een extreem koude nacht geweest zijn. Vanmorgen eerst brood en melk gehaald in de generalstore in het park en getankt. Onderweg naar Mammoth Hot Springs hebben we eerst gekeken bij Beryl Spring. Daar net voorbij een paar Bull Elken (stieren elken) gefotografeerd en gekeken bij Roaring Mountain. Bij Mammoth Hot Springs de Lower en de Upper Terrace bekeken en verder naar Tower Fall. De weg was weer open en we zijn verder gereden naar Norris om te wandelen bij Norris Geyser Basin. Bij picknickplaats Norris hebben we warm eten gemaakt en nog een paar Bull Elken (stieren Elken) gefotografeerd. We wilden de weg terug rijden via Fishing Bridge, nadat we de weg naar Vergina Cascade hadden gereden. Net voorbij Canyon Village zien we een kudde bizons en een eland met jong. Even later is er een file doordat er een andere kudde bizons de weg oversteekt. Even verder zien we een bever en nog een Elk met jong in het water. Nog even verder zien we mensen kijken naar 3 wolven in de verte, ze waren te ver weg om te fotograferen. Inmiddels was het al aardig schemerig en zijn we snel verder gereden naar de camping. Onderweg nog een foto gemaakt van de opkomende maan. Terug op de camping was het 22.00 uur, we hebben vandaag veel bijzondere dingen en dieren gezien in dit mooie park. Marloes en Wilco besluiten met een extra deken, en dikke sokken, aan toch weer in de tent te gaan slapen.
Eindstand miles 53796 is gereden in km 277.

Dag 30: 21 augustus zondag
We gaan vandaag het prachtige park Yellowstone uit. Het is jammer dat er in dit park zoveel bosbranden zijn geweest, anders was het park nog veel groener geweest. Als we Yellowstone uit rijden zien we langs een riviertje 3 coyotes lopen, maar we zijn te laat om ze te kunnen fotograferen. Ze hebben ons ook al gezien en gaan er vandoor. We rijden het Teton park door en zien deze nu met zon en dat is nog veel mooier dan met regen zoals op de heenweg. We zien nog sneeuw op de bergtoppen. Het spijt ons dat we dit mooie gebied moeten verlaten, we zouden hier nog wel een tijdje willen blijven. Het doet ons een beetje aan Canada denken, daar waren we ook in de Rocky Mountains. In Jackson weer bij Smith's boodschappen gedaan en met korting getankt. Ze hadden hier ook weer soep en kippedingen (zoals we ze inmiddels zijn gaan noemen), dus we hebben meteen geluncht. Via weg 89 South door Idaho (langs Bear Lake) via Logan en de Interstate 15 naar Salt Lake City in Utah. We staan op Koa camping Salt Lake City, dat is wel even slikken na 3 nachten in Yellowstone. Maar we kunnen hier de boel weer opladen. Herman stond gisteren al met een opladertje in het toiletgebouw, hij maakt zoveel foto's dat de accu's ook snel leeg raken. Zijn nieuw lens gebruikt ook stroom en hij heeft in totaal al zo'n 2500 foto's gemaakt in deze vakantie. Er is weer een zwembad, dus na het eten werd er weer gezommen door Marloes, Wilco en Mark.
Eindstand miles 54141 is gereden in km 552. Er zijn weer nieuwe foto's.

Dag 31: 22 augustus maandag
Gebeld om de terugvlucht te reconfirmeren. Er zijn geen wijzigingen in het vluchtschema. We kunnen geen contact krijgen met webmail en kunnen dus onze mail niet lezen. Voor berichten zijn we eventueel bereikbaar op epiepenbroek@hotmail.com Hotmail kunnen we wel bereiken. Om 9 uur het centrum in gegaan van Salt Lake City. De auto geparkeerd tussen het station en de tempel van de mormonen. Een rondleiding gekregen van een Belgisch meisje (zuster/vrijwilliger) die daar bijna haar 18 maanden stage er op had zitten. Daarna doorgelopen naar het conferentiecentrum, we wilden niet de volledige tour volgen maar alleen de daktuin bekijken. We kregen weer een vrijwilliger mee samen met 3 Amerikanen. Deze dame vertelde wel erg veel en we kregen ook nog de conferentiezaal te zien. Daarna wilde ze ons nog iets laten zien, maar wij houden het voor gezien en zeggen dat we geen tijd meer hebben. Ze houdt nog een afscheidsbabbel tegen ons en Eugeni krijg een omhelzing, waarna de rest een stap terug doet en de hand uitsteekt. We weten nu wel genoeg over de mormonen en gaan op verzoek van Marloes een shopping-tour doen. We gaan de ZCMI Mall binnen en komen daar op een soort plaza terecht met verschillende 'restaurantjes'; een Mc Donalds, een Chinees, Japans, Italiaans en Mexicaans restaurantje, een vis- en broodjeszaak en nog een fastfoodzaak. We hebben daar dus heerlijk gegeten en voor weinig geld. Zoiets moesten we in Nederland ook hebben! Na het eten zijn we in 2 groepjes gaan winkelen, en hebben we daar nog een tas gekocht. We nemen veel meer mee terug dan dat we mee heengenomen hebben. Mark heeft hier 2 shirtjes gekocht. We hebben afgesproken om 14.30 weer bij de auto te zijn, maar we kwamen elkaar al eerder tegen en waren voor 14.00 uur al uitgewinkeld. Weg 80 verder gereden naar Salt Lake en Herman en Mark zijn daar even wezen pootje baden. Teruggereden naar de Interstate 15, een ommetje langs het Olympisch stadion en bij Draper van de Interstate af om nog even te winkelen bij een outletfactory. Marloes koopt hier een nieuwe trainingsbroek en Mark nog een shirt. Om 18.00 uur zijn we allemaal terug bij de auto en rijden we verder richting Provo en gaan daar op Lakeside R.V. Campground staan. We eten even snel soep met brood omdat er nog gezwommen moet worden, we hebben vanmiddag immers al een warme maaltijd gehad. Dat zwemmen is nog net gelukt, voor er weer een onweersbui losbrak.
Eindstand miles 54237 is gereden in km 154.

Dag 32: 23 augustus dinsdag
Rond 8.30 uur vertrokken, de Interstate 15 S weer op tot Holden en daar weg 50/6 West genomen. In Delta boodschappen gedaan en getankt, want volgens de kaart komt er de eerste 100 mile niets meer. Het is een eenzame, schijnbaar eindeloze weg door een woestijnachtig landschap. Bij de supermarkt in Delta lezen we in de krant dat president Bush gisteren in Salt Lake City was. Dat verklaart waarom er zoveel motoragenten rondreden, er mensen met protestborden rondliepen en -reden, en de helikopter van de president er rondvloog. Na nog 40 kilometer gereden te hebben komen de bergen eindelijk wat dichterbij. Het enige wat we gezien hebben in de afgelopen 40 kilometer waren zo'n 10 tot 15 tegemoetkomende auto's. Na ongeveer 120 kilometer gereden te hebben, zien we heel ver weg iets van bebouwing. Hier op de grens met Nevada (pacific time) staat een tankstation met motel/rv park (er staat 1 caravan en 1 camper!). Het vorige tankstation is 145 km terug. Dat kunnen wij ons in Nederland niet voorstellen dat je zo lang kunt rijden zonder een huis, een mens of ander levend wezen te zien. Hier voorbij is picknickplaats 'Baker Argeologic site' waar we geluncht hebben, heel apart zo'n picknickplaats in 'the middle of nowhere'. Na het eten de eenzame weg verdergereden naar Ely, daar over naar weg 6 naar Tonopah. Langs deze weg zien we hooguit een enkele boerderij en een paar wilde paarden. We komen in Tonopah aan, dit is een oud mijnwerkersstadje. Een deprimerend geheel, veel gebouwen staan leeg en overal staan oude- of sloopauto's. We stopten voor iets wat op een tankstation lijkt met een auto er voor, het bleek een oud/leeg tankstation te zijn waar nog een oude auto voor staat waarvan de banden leeg zijn. Iets verder is gelukkig wel een goede pomp. Er lopen wel vreemde figuren rond, dus snel getankt en wegwezen. Volgens de Woodall's gids zou hier een camping zijn. Nu vinden wij het nog te vroeg om een camping te zoeken omdat we nog ver moeten rijden, maar hier hadden we in ieder geval niet willen staan. We voelen ons hier niet zo op ons gemak. De weg die we vandaag rijden, is er een waar je wel elke gelegenheid om te tanken moet benutten. Het is een desolaat landschap. Zo nu en dan zien we in de verte kleine werelwindjes in het landschap. Tijdens één zo'n wervelwind doet Mark het raam open en weg is Herman zijn hoed, het raam uitgewaaid! Nu komt het goed uit dat we alleen rijden op deze weg, auto in de achteruit en de hoed zoeken. Op de Montgommery pass staat een hotel met rv park er leeg en verlaten bij. Bij Berton nemen we weg 120 richting Yosemite National Park. Een deel van deze weg lijkt wel een achtbaan, maar dan zonder bochten. Wat een hobbels! Marloes werd er misselijk van. Doorgereden langs Mono Lake naar Lee Vining en daar op Mono Vista RV Park. Het is 18.30 uur en we gaan eten maken en voor de laatste keer de was doen. Daarna zijn Herman en Mark even naar het visitor center gelopen. Mark zijn hier een t-shirt hangen met allemaal vogels erop. Hij zei; pap, dat is een mooi shirt om aan te trekken als je Willem Wind weer ziet. ) Morgen gaan we even kijken bij Mono Lake en dan de Tioga Pass over het Yosemite Park in. Het was een lange maar bijzondere dag.
Eindstand miles 54812 is gereden in km 920.

Dag 33: 24 augustus woensdag
Gereserveerd via internet op 27 mei 2005: Vanavond staan we midden in Yosemite National Park op Upper Pines Campground (Curry Village). We hebben plek 192 nog kunnen reserveren maar helaas nog maar voor 1 nacht. Dit was het enige plekje nog dat vrij was op de drie campgrounds daar, vandaar dat we toch maar gereserveerd hebben! Voor de andere dag(en) zoeken we dan eventueel wel een plekje buiten het park. Woensdag 24 augustus Beginstand in miles 54812 We zijn vanmorgen eerst even gaan kijken bij Mono Lake en bij het visitor center. Mono Lake viel toch een beetje tegen en we zijn snel doorgereden naar de Tioga Pass en het Yosemite Park in. Zoals velen al zeiden is de Tiogaroad een bijzonder mooie weg. Op 2900 meter hoogte bij Elerly Lake ligt nog sneeuw op de bergen. Onderweg hier en daar gekeken en als we vlak voor Yosemite Valley langs het water stoppen om te eten, komt aan de andere kant van het water een jonge beer naar de waterkant lopen. We hadden niet meer verwacht dat we nog een beer zouden zien. We hebben nu bijna alle dieren gezien die we graag zien wilden, alleen de Amerikaanse Zeearend blijft op het verlanglijstje staan. Nadat we hier gegeten hebben heeft Mark hier nog even een duik in het water genomen. Daarna zijn we doorgereden naar Curry Village, waar we op campground Upper Pine staan. Marloes en Wilco hebben hier de tent weer opgezet. We zijn gaan lopen naar Miror Lake en hebben daar allemaal een verfrissende duik genomen. Bij terugkomst eten gemaakt en kampvuur. De campgrounds hier in Yosemite Valley zijn allemaal vol.
Eindstand miles 54895 is gereden in km 133.

Dag 34: 25 augustus donderdag
Overnachten in de buurt van San Francisco. Vanavond moet de camper al wat opgeruimd worden en beginnen we de spullen weer in te pakken. Donderdag 25 augustus Beginstand in miles 54895 We zijn tegen 9 uur weggereden, eerst de watervallen bekeken vanuit de vallei. Ze vallen ons wat tegen, er is maar weinig water in deze tijd van het jaar. Wij hebben natuurlijk ook al heel wat watervallen gezien in Noorwegen. We zijn doorgeden naar Wanona en toen naar Mariposa Grove. Hier hebben we gewandeld (6,5 mile naar boven en weer naar beneden) naar de Sequaia bomen, tot aan de Fallen Tunnel Tree. Om half drie terug bij de auto en het park uitgereden. We rijden door Oakhurst en tanken hier voor de laatste keer, we eten hier ook vast. Via Mariposa naar Merced en daar de 99 genomen tot Manteca en doorgereden naar San Francisco. Na het nodige zoeken en heen en weer rijden vinden we uiteindelijk om 20.00 uur 'camping' Trailer Haven. Hier krijgen we het op één na laatste plekje. Er zijn hier veel rentals van o.a. Cruise America. We beginnen direct met inpakken en schoonmaken. Om 22.00 uur zijn we klaar met inpakken, schoonmaken en hebben we gedoucht. Morgenochtend kunnen we rustig aan doen en de laatste paar dingen inpakken en de vloer schoonmaken.
Eindstand miles 55140 is gereden in km 400.

Dag 35: 26 augustus vrijdag
Camper inleveren bij Cruise America in Oakland, San Francisco. Vertrek om 16.00 uur (Amerikaanse tijd) uit San Francisco (Ned. tijd zaterdag 27 aug. 01.00 uur) met KLM vlucht KL0606, weer een Boeing 700-200 . Vluchtduur 10.35 uur en 5460 mijl ofwel 8736 km. Vanmorgen lekker rustig aan gedaan. Laatste dingen ingepakt en vloer schoongemaakt. We moesten even wachten op iemand die voor ons was met het legen van de tanks, bleek dat die bij het wegrijden zijn wc tank niet dicht en niet leeg had! Wilco is er snel achter aangegaan om het te zeggen, moesten ze terugkomen om de boel weer schoon te spuiten. Wij hebben onze tanks geleegd en waren in 15 minuten bij Cruise America. Daar was het beduidend drukker. Toen we aan de beurt waren liep er iemand met ons mee, ze keek alleen snel in de camper en aan de buitenkant. Ze keek niet eens in de wc/douche, die was nog wel zo goed schoongemaakt door Mark. We hebben een lijstje gegeven van alles wat er aan de camper mankeerde en die werd meegenomen. We krijgen nog 5 dollar terug voor de borden die we hebben moeten kopen omdat er 2 gesneuveld waren tijdens de vakantie. Die waren in een bocht uit een kastje gezeild. Een van onze klachten was ook dat de kasten niet goed sloten. We waren er om 10.15 en werden om 11.15 door een taxi opgehaald, op kosten van Cruise America omdat we een Early Bird Departure Special hadden. Dat scheelt toch een taxi van 90 dollar naar het vliegveld. We werden door dezelfde taxichaffeur opgehaald als die ons er heen gebracht had. Om 12.00 uur op het vliegveld. We konden direct inchecken en door de douane en zijn toen lekker gaan eten, rondkijken en internetten. Herman heeft weer nieuwe foto's geplaatst. Eind miles 55145 is gereden in km 8 (makkie). In de vakantie hebben we in totaal 5539 miles gereden, dit is gereden in km 8912. In totaal getankte brandstof in gallons 485,59 is in liters 1835,53. We hebben dus ongeveer 1 (liter) op 4,85 (km) gereden. Gemiddelde benzineprijs per gallon $ 2,66 is gemiddeld per liter $ 0,70 (= 0,57 euro)

Dag 36: 27 augustus zaterdag
Aankomst op Schiphol om 11.35 uur met KLM vlucht KL0606. Wat voor ons eigenlijk nog vrijdag was, vertrokken we om 16.15 uur een kwartier te laat. In Nederland was het toen 01.15 uur zaterdagochtend. Na een voorspoedige vlucht landen we om 10. 45 uur op Schiphol, we zijn lekker op tijd. We gaan door de douane en halen de koffers op. Het is inmiddels 11.25 uur als we gaan kijken hoe laat de trein naar zwolle gaat. De eerstvolgende gaat om 11.51 uur weliswaar met overstap in Amersfoort, maar we hebben geen zin om nog een half uur te wachten op de intercity. Om 13.15 uur komen we aan in Zwolle. De trein was voor ons de goedkoopste oplossing, dankzij de OV-studentenkaarten van Marloes en Wilco. Zij mogen ieder 2 personen meenemen met 40% korting. Wij reisden dus p.p. voor 10 euro enkele reis. Er staat helaas geen grote auto van collega's meer en met zijn allen inclusief bagage in een taxi lukt ook niet, dan moeten we al met 2 taxi's. Herman besluit even naar huis te lopen samen met Mark, en onze eigen auto op te halen. Even later belt hij dat helaas de accu leeg is. Marloes, Wilco en Eugeni nemen een taxi (slechts 7,50). Drie personen en zoveel bagage, dat kan makkelijk volgens de chauffeur. Dat valt toch tegen, het kan allemaal maar net als zelfs een deel van de achterbank weggeklapt wordt. De rugzakken op schoot en de deur dicht, het is maar een klein stukje en we rollen er thuis wel weer uit. Thuisgekomen vinden we felicitatiekaarten en prachtige bloemen en een mooie plantenbak. Allen bedankt hiervoor. We hebben een prachtige reis gemaakt en we hebben ontzettend veel gezien. Nu we een nacht overgeslagen hebben zijn we wel doodop. Er worden nog even een paar boodschappen gedaan om hier de koelkast weer te vullen. We pakken de boel uit en zetten de wasmachine weer aan het werk. Het is mooi geweest voor vandaag, vroeg naar bed! Voor ons nog een weekje vakantie thuis, om bij te komen, en dan weer aan het werk.

Bijzonderheden en tips
Wat ons opviel: In Amerika hangen de douchekoppen wel heel laag en de bedden zijn er erg kort. De mensen zijn er heel vriendelijk en behulpzaam. De boodschappen worden voor je ingepakt in heel veel plastic tasjes, en als je het wilt worden je boodschappen ook nog naar de auto gebracht. In Amerika zijn we geen kaarttelefoon tegengekomen, alleen muntautomaten, hier eerst het nummer toesten en pas dan geld inwerpen als het gezegd wordt. Je kunt wel telefoonkaarten kopen en die gebruiken bij de munttelefoons. Kosten 0,90 - 1,00 dollar per minuut. Het wordt er 's avonds nog echt donker, waardoor je bij heldere hemel ongelooflijk veel sterren ziet! Vraag in de supermarkt om een klantenkaart, dat scheelt je heel wat dollars. De klantenkaart van Safeway is ook geldig bij Vons. De klantenkaart van City Market is ook geldig bij Smith's. Bij veel andere supermarkten gewoon even bij de kassa zeggen dat je nog geen klantenkaart hebt, dan verrekenen ze de korting wel. Als je boodschappen gedaan hebt kun je bij enkele winkels (o.a. City Markt en Smith's), met je bon bij de benzinepomp van de betreffende zaak korting krijgen (op de bon staat hoeveel korting je krijgt). Bij een tankstation van Marvik kun je ook een klantenkaart krijgen die goed is voor 10% korting. Vergeet niet om ook de tijd op je digitale camera aan te passen als je in Amerika aankomt of als je daar een andere tijdzone ingaat. Je vindt er geen: Goede kaasschaaf Koffiefilterhouder voor als je koffie wilt zetten in een thermoskan.

Cadeau 25-jarig huwelijk

Dinsdag 12 juli kregen we van de kinderen alvast hun cadeau voor ons 25 jarig huwelijk. Ze hebben van triplex een soort van maquette gemaakt van Amerika, maar dan van het deel waar wij heen gaan op vakantie. Het landschap hebben ze er met papier-maché op gemaakt en het geheel beschilderd. Vervolgens hebben ze de te rijden route erop geschilderd en de kenmerken (van onze route) in het landschap aangebracht. Voor degene die bekend is met de 'highlights' in dit gebied, is het heel herkenbaar. Het geheel was voorzien van een 'dubbele bodem' waarin het echte cadeau verstopt zat; 25 zakjes met muntgeld voor een zelf te kiezen reisje.
Klik op het plaatje voor een vergroting Bij thuiskomst na de vakantie ontvingen we nog de nodige felicitatiekaarten, boeketten, planten, wijn en envelop met
inhoud.

Probleem
Zondag 17 juli hadden we een probleem. Onze laptop die we mee willen nemen op vakantie heeft het begeven. En we vertrekken zaterdag al! Mijn broer Aloys gebeld en hem het probleem voorgelegd, hij kon het ook niet zo snel vinden en heeft de laptop meegenomen naar huis. Maandag heeft hij geprobeerd om het één en ander te herstellen. Maar het mocht niet baten, de harddisk lijkt gecrashed te zijn. Dinsdag heeft Herman een nieuwe harddisk gekocht en die er samen met Aloys ingezet en de laptop weer helemaal opnieuw geinstalleerd. Hij werkt weer en nu kunnen we gelukkig toch ons weblog bijhouden op de laptop tijdens onze vakantie in Amerika. Aloys bedankt voor je hulp!!