Woensdag 30 april
Vanmorgen weer vroeg op, maar eerst naar de receptie voor internet. In onze kamer konden we geen verbinding krijgen en nu kunnen we hier even het weblog bijwerken. Om 8.15 uur gaan we dan toch op weg richting White Sands National Park. We hopen dat we daar wel een beetje een camping kunnen vinden. We rijden eerst naar het dorp La Mesilla bij Las Cruces. We kijken er wat rond, druk met toeristen is het hier niet. Op het plein is het wel druk, maar dat komt door de stroom mensen die voor een uitvaartdienst naar het kerkje gaan. Het kerkje hebben we dus niet van binnen gezien. Of we daar veel aan gemist hebben weten we dus ook niet. We rijden Las Cruces in en winkelen wat in een mall. We eten bij Appelbee's en als toetje een frappuchino van de tegenover gelegen Starbucks. Voldaan gaan we op weg naar White Sand National Monument.
We bezoeken eerst het visitorcenter om naar een excursie en naar een overnachting te informeren. De excursie, om het zo maar te noemen, is maar op één zondag per maand en die is in april al geweest, de volgende is pas eind mei. Je gaat dan in een auto onder begeleiding door militair gebied en daar voorbij krijg je dan een rondwandeling naar Lucero Lake. Backcountry kamperen in White Sands mag vanavond niet i.v.m. militaire oefeningen en daar zijn we achteraf wel blij om want het waait er wel erg hard. Je wordt hier bijna gezandstraald. Nu staan we op het Oliver Lee Memorial State Park voor 10 dollar. Weer zo'n campground in de middle of nowhere, maar wel een puik plekje (nr. 18), en een waar we kunnen douchen. We hebben een mooi plekje met een picknickset met beschutting tegen de zon, doodstil is het hier 's avonds en aardedonker. En wij genieten met volle teugen. We zetten nu de tenten op want als we terugkomen is het al donker, wat zullen we slapen vanavond! Mark maakt het tot 'sandboard' omgebouwde skateboard gereed (8 dollar bij de Walmart) en dan rijden we terug naar White Sands. We rijden door tot het eind, waar Mark dan eindelijk kan gaan 'sandboarden'. We lopen er rond en kijken bij de verschillende punten onderweg. We hebben wel pech dat de lucht is gaan betrekken, maar gelukkig komt de zon tegen zonsondergang nog even een beetje tevoorschijn. Om 20.00 uur verlaten we het park en gaan we terug naar de tent. We hebben het gevoel of we naar het strand geweest zijn, alles zit onder het zand of eigenlijk gips.
Vandaag gereden 285 miles.

Donderdag 1 mei
Om half acht rijden weg van de campground naar Alamogordo. We doen onze dagelijkse
inkopen en winkelen nog wat. Om half 10 rijden we verder richting Carlsbad. We nemen
weg 82 door de Sacramento Mountains en komen hier het Lincoln National Forest binnen.
Bij Cloudroft wilden we een hike lopen, maar een ranger riep ons terug en vertelde ons dat
het vanaf vanochtend verboden is te hiken i.v.m. het extreem hoge brandgevaar en dat dat waarschijnlijk wel tot eind juli zo zal blijven.
De camping die we 20 km voorbij Cloudroft tegenkomen blijkt gesloten. De camping in Mayhill
is wel open en ziet er wel leuk uit, maar voor ons is het nog te vroeg en we rijden verder.
We vinden onze 2e geocache in New Mexico bij het verlaten van het Lincoln National Forest, we droppen hier de coin die we meegenomen hebben van De Saatjes. Net als Herman de cache teruggeplaatst heeft en terug loopt, zie ik een stinkdier over de cache lopen. We zijn te laat om er een goede foto van te maken. 25 km verder vinden we nog een cache. Tussen Lincoln National Forest en Hope ligt een lange, eenzame weg met niet één parkeergelegenheid. Het landschap is hier dor en droog, terwijl in het Lincoln NF alles heel groen was.
Bij Artesia volgen we weg 285 naar Carlsbad en dan weg 62/180 naar Carlsbad National Park. We zijn er te laat om nog de grot in te kunnen lopen, dus besluiten we om morgenochtend vroeg de grot in te gaan en vanavond het uitvliegen van de vleermuizen te gaan kijken. We gaan hier niet op het RV park staan omdat het hard waait en verwacht wordt dat de wind vannacht gaat toenemen. Daar hebben we geen zin aan hier in de woestijn. We checken in in Caverns Inn, een voormalig Best Western hotel. Het is ook de minst mooie van de 3 die we nu gehad hebben.
We nemen nog even een verfrissende duik in het zwembad, gaan eten en vertrekken om 18 uur naar de grot om de vleermuizen te zien. We zijn er om 18.15 uur en krijgen eerst een praatje van een parkranger. Eindelijk om 19.45 uur zien we de eerste vleermuizen naar buiten vliegen. Na slechts enkele tientallen vleermuizen gezien te hebben, worden we verzocht te vertrekken omdat het park om 20.00 uur sluit. Om half negen zijn we terug in ons motel en is het tijd voor koffie. Achteraf hadden we hier best kunen kamperen, 's avonds nam de wind af in plaats van toe. Maar ja...
Vandaag gereden: 212 miles

Vrijdag 2 mei
Vanmorgen vroeg opgestaan en om 7 uur ontbeten in het restaurant van het motel, daarna naar de receptie en nog even op internet wat bijwerken. Het rare is dat we meestal wel wifi verbinding hebben via de mda, maar dat ik dan niet in kan loggen op mijn weblog. Ik stuur het bestand dan naar mijn hotmail account en bij de receptie kan ik dan op de computer het kopieeren naar het weblog. Een beetje omslachtig, maar het werkt wel en idereen is dan weer op de hoogte van onze uitspattingen. Als we daarmee klaar zijn, rijden we snel naar boven naar de grot. We hadden gisteren al een ticket gekregen dus we kunnen zo doorlopen. Je moet, ook al heb je een National Park Pass, wel een ticket halen en afgeven bij de ingang.
We lopen naar beneden, met de nodige fotostops doe je daar al een bijna een uur over. Beneden aangekomen lopen de Big Room self-guiding tour van 1,6 mile. Dit is waarschijnlijk de grootste en één van de mooiste grotten die we ooit gezien hebben, heel indrukwekkend!

                De ingang van...                               ...Carlsbad Caverns                 

Om 11.15 uur komen we, van een diepte van ongeveer 150 meter, met de lift weer boven de grond. We rijden hier nog de scenic loop en picknicken hier. Onze voorraad begint al weer te slinken en we weten niet of we nog winkels tegen komen, daarom rijden eerst maar even terug naar Carlsbad om inkopen te doen.
Dan gaan we verder op weg naar Guadalupe National Park, waar we allereerst een plekje voor onze tenten zoeken op Pine Springs campground. Het is er wel erg mooi, maar de plekken zijn niet zo ruim en alles er om heen is even prikkelig of stekelig. Als de boel staat, bezoeken we het visitorcenter en rijden naar Mc Kittrick Canyon. Daarna gaan we op zoek naar een geocache en we droppen hier de coin van De Billabong die we uit Nederland meegenomen hebben.
Om half 6 zijn we terug bij de tent en gaan we eten (iets met rijst) maken. Dat valt nog niet mee met die harde wind. Het koelt hier 's avonds ook snel af als de zon achter de bergen verdwijnt en voor de eerste (en enige) keer trekken we een lange broek en een vest aan. Het is hier vanavond weer heerlijk stil en donker. Dit slaapt toch fijner dan in zo'n benauwde hotelkamer.
Vandaag gereden: 143 miles

                                                          Pine Springs campground               Ons plekje...                              ...op de campground

Zaterdag 3 mei
Na een koude, windstille nacht zijn we vanmorgen niet zo vroeg weg. Het was een heldere nacht, het zou slechts 9 graden worden, wat wel weer zo'n prachtige sterrenhemel geeft die je in Nederland niet ziet. Verscheidene Amerikanen liepen vanochtend met de muts op en handschoenen aan, waarschijnlijk niets gewend. Een paar kilometer hier vandaan moet de klok weer een uur vooruit dus dat doen we nu maar vast. Zodoende vertrekken we pas om half negen. We nemen weg 54 naar Van Horn, een lange weg door een eenzame vlakte. We komen over een afstand van 80 km slechts 5 auto's tegen waarvan 2 v.d. politie, we zien 4 ranches en een 'golden eagle' ofwel een steenarend langs de kant van de weg. De laatste liet zich helaas niet fotograferen. In Van Horn gaan we eerst even tanken en dan een cache zoeken. We dachten hier onze munt kwijt te kunnen, maar het blijkt een minicache te zijn, waar hij dus niet in past. We rijden de eenzame weg verder via weg 90 naar Marfa. We passeren het plaatsje Valentino wat meer een spookstadje lijkt. Even voorbij Valentino zien we een kleine kudde gaffelantilopen langs de weg lopen. We zien er later nog veel meer. Ook zien we een roodstaartbuizerd. Aangekomen in Marfa bezoeken we het El Paisano Hotel wat er bijzonder mooi uitziet, met name de hal, het terras en het zwembad zijn bijzonder.

Het gerechtsgebouw is helaas gesloten. Het is er verder redelijk druk doordat er in Marfa een filmfestival is deze week. Bij het museum van Donald Judd is mijn bezig met filmopnames. Wij houden het hier voor gezien en vervolgen onze weg richting Big Bend National Park via weg 69. In Presidio vinden we weer een cache en laten daar onze cactuscoin in achter. We tanken nog een keer en rijden verder.
Vanaf Presidio rijden we langs de rivier de Rio Grande die de grens vormt tussen Texas en Mexico. De Rio Grande is toch iets minder ' Grande' dan wij altijd gedacht hebben, maar misschien is dat elders anders. Het is een erg mooie route. We komen langs Contrabando movieset site, een oude filmlocatie van de film Lone Star, waar we even een kijkje nemen. Het begint al aardig in verval te raken. Tussen Lajitas en Terlinqua vinden we nog een cache. Het dorpje Lajitas zag er wel leuk uit, maar we rijden toch verder. In Terlinqua aangekomen kunnen we het RV park/camping Terlingua Ranch Lodge niet vinden en nemen onze intrek in het Big Bend Motor Inn hoewel het ook een campground heeft. Nou ja, campground... We hadden geen zin om hier op deze campground te gaan staan en we willen douchen. In plaats van een kamer nemen we een klein huisje/appartement met kamer, 2 slaapkamers, keukentje en badkamer. Het ziet er van buiten niet geweldig uit, maar binnen is alles schoon. We gaan eten maken, visfilet met hash brown potatoes en groente. 's Avonds zitten we even in het 'cafe/winkel' te internetten op onze mda.
Vandaag gereden: 310 miles

                Parkeerplaats langs...                     ...de Rio Grande                              Contrabando                                Big Bend Motor Inn

Zondag 4 mei
Doordat het 's morgens weer een uur later licht wordt hebben we vandaag erg lang geslapen en beginnen dus laat, terwijl we graag vroeg wilden zijn. We hadden vanmorgen nog even een probleem. Terwijl we de spullen in de auto doen en alle drie naar buiten lopen valt de deur van het huisje achter ons dicht, terwijl de belangrijkste spullen nog binnen liggen en de beide voordeursleutels! Mark loopt al naar het receptiegebouw als wij de deur met 'flipperen' proberen te openen en ja hoor, het lukt. Zonder veel moeite hebben we de deur open en roepen Mark dat hij weer terug kan komen. Zo gemakkelijk gaat dat dus hier, dat flipperen met een pasje. We pakken de laatste spullen in en doen nog even wat inkopen bij het cafe annex... Ons laatste kousje zit op de lamp en we kopen er een paar voor reserve. Dan gaan we eindelijk op weg naar het park.
We hadden eigenlijk verwacht dat we hier een dag later zouden aankomen, dus we hebben wat speling en dat is wel prettig bij Big Bend. Vanmorgen iemand gevonden die wel kon vertellen waar Terlinqua Ranch Lodge ligt. Het blijkt veel verder van Terlinqua te liggen dan wij dachten, we hadden geen adres meegenomen, dachten dat we dat zo wel vinden zouden in zo'n klein plaatsje. Het blijkt dus 16 mile noordwaarts aan de 118 te liggen! 1 mile voorbij het Longhorn Ranch motel komt aan de rechterkant een afslag naar Terlinqua Ranch Lodge (en dan is het nog 16 mile waarvan de laatste 3 niet geasfalteerd zijn). We rijden het park binnen en nemen de Ross Maxwell Scenic Drive naar Santa Elena Canyon.

We wandelen bij Sam Nail Ranche. Hier zien we de restanten van de ranche die Sam en Nena Nail in 1916 hebben gebouwd en een windmolen. Even later nemen we een kijkje bij Homer Wilson Ranch, een gebouw dat nog in goed staat verkeert en verlaten is in 1945. Dan is het al weer tijd om te picknicken en dit doen we bij Sotol Vista Overlook. Zoals de naam al aangeeft hebben we hier een mooi uitzicht. We verbazen ons over het harde geluid van de krekels hier, het lijken wel cirkelzagen!
                      
               


We kunnen er weer even tegen en we maken een stukje verder de volgende wandeling bij Burro Mesa Pouroff, Je loopt hier tussen struiken en cactussen door terwijl om je heen heel veel hagedissen ziet. Het pad dat we hier volgen is een droge rivierbedding de canyon in. Aan het eind is een soort kloof die uitgesleten is doordat bij hevige regenval hier het water naar beneden stroomt. We lopen hier weer helemaal alleen en bemerken daardoor goed hoe stil het hier is, afgezien van de vogelgeluiden.

We kijken bij Mules Ears viewpoint, 2 rotspunten die moeten doen denken aan de oren van een ezel. Bij Tuff Canyon lopen we naar beneden, de canyon door. Aan het eind klimt Mark naar boven, maar Herman en ik lopen dezelfde weg terug. Die klauterpartij zag ik niet zitten. Verderop bij Santa Elena Canyon River Access kijken we hoe kayacks aankomen varen en Mark waadt door de Rio Grande naar de overkant, om in Mexico geweest te zijn. We nemen nog een kijkje bij Santa Elena Canyon Overlook en vervolgen onze weg via de gravelroad 'Old Maverick Road' waar we onderweg nog kijken bij Terlinqua Abajo en Luna's Jacal, de kleine adobewoning van een Mexicaanse geitenhoeder. Het is ongelooflijk zoveel verschillende soorten vogels we vandaag gezien hebben en heel veel hagedissen.

                     
  Santa Elena Canyon                                Old Maverick Road                                Luna's Jacal

We rijden het park uit naar Terlinqua om in het cafe van Motor Inn wat te eten, maar de keuken is vandaag gesloten. We rijden een stukje door naar Terlinqua ghosttown en eten bij Hotel El Dorado. Lekker eten met een mexicaans teintje, niet duur en in een typisch Amerikaans sfeertje. We rijden naar Terlinqua Ranch Lodge, maar het kantoor is dicht, er hangt een bordje ' I'll be back at 8 '. Op een plattegrondje zien we waar de tentplaatsen zouden kunnen zijn. Er staat nog niets, geen tenten en ook geen campers, geen levende ziel te zien.. We zoeken een mooie vlakke plek zonder grote scherpe stenen en zetten de tenten op. We zetten de tenten zó neer, dat de auto er achter kan staan als windvanger. We kijken bij het zwembad, die is op slot, zo ook het toiletgebouwtje.
Om 8 uur lopen we naar het kantoor, maar er verschijnt niemand. Dan dringt het pas tot ons door dat er morgenochtend om 8 uur pas iemand komt. Om nu nog de boel op breken en terug te rijden hebben we geen zin in, dus we blijven staan. Het is wel een mooie maar afgelegen plek. Achter de 'camping' lag de start- en landingsbaan van Terlinqua. Het vervelende van deze camping is dat je er dus al voor 5 uur moet zijn om je aan te melden. 's Avonds begint het in de verte flink te onweren, maar gelukkig trekt dat aan ons voorbij. We zien hier veel vleermuizen over ons heen vliegen zowel 's avonds als 's morgens en we horen uilen.
Vandaag gereden 210 miles.

Maandag 5 mei
Om half 7 zijn we wakker, het wordt al een beetje licht en we gaan opruimen, de vleermuizen vliegen nog steeds. Om 7.15 uur rijden we weg, er is nog niemand te zien, dit was dan, onbedoeld, een vrije overnachting. We rijden terug naar Terlinqua en nemen daar een echt Amerikaans of Texaans ontbijt, bacon, eieren, hashbrown, broodjes en hamburgertjes. Natuurlijk ontbreekt een grote kop koffie niet en voor je hem goed en wel op hebt wordt hij al weer bijgevuld. Inloggen op het weblog lukt weer niet, dus we stappen op.
Het wordt tijd om het park in te gaan. We nemen de 'Old Maverick road' weer deze stuift gelukkig niet zo vandaag. De onweersbui die ons passeerde is over Big Bend gegaan, hier en daar staan nog plassen water. Het ziet er allemaal wel wat frisser uit vandaag. Als we een paar slechte stukken gepasseerd zijn, mag Mark even rijden, zijn eerste keer achter het stuur en dat bevalt hem wel. Bij Santa Elena Canyon gaan we de trail lopen. Wat is het hier ook mooi en wat is het hier warm! Het lijkt wel een stukje tropen, waarin we lopen. We zien heel vogels en hagedissen en Mark ziet ook nog een paar schilpadden aan de kant van het water. Om half 1 zijn we terug bij de auto en maken we nog een praatje met een echtpaar uit Michigan over de bijzondere vogels.
             
  Santa Elena Canyon

We rijden door naar Cottenwood en kopen daar weer extra water, het is bijna niet aan te slepen! We gaan verder naar Chisos Basin. We willen hier wel een lodge, maar zoals verwacht zit het helemaal vol en het is hier behoorlijk druk. Campground Chisos Basin heeft geen douches en aangezien we dat vanavond, na een nacht zonder enig sanitaire voorziening, wel willen, rijden we door naar Rio Grande Village. Hier is het heel rustig, ruim, groen én warmer dan bij Chisos campground. We zoeken een mooi plekje met schaduw en zetten de tenten op (14 dollar).
Daarna rijden we terug naar Hot Springs. Het laatste stuk is een enkelbaans dirtroad. We wandelen langs een oud badhuis naar de hotsprings. We gaan even lui in het water liggen en Herman en Mark proberen nog even te zwemmen in de Rio Grande. Aan de overkant van de rivier woont een Mexicaan die vanuit zijn huisje alles mooi kan overzien. Als we terugkomen op de camping gaan we eerst douchen aangezien de douches bij de camping maar van 9-8 open zijn. Nog even een handwasje gedaan dat binnen 3 uur alweer droog in de auto ligt.
Herman vergaapt zich op deze campground aan alle mooie vogels. Er is hier een heuse samenscholing van vogelaars op de campground. Zij hebben een Painted Bunting (purpergors) gespot. Het is een grappig gezicht, om de zoveel tijd verhuist het hele gezelschap incl. stoeltjes en statieven stilletjes naar een andere plek op de campground, achter de vogels aan. Het lijkt wel een pantomime.
Vandaag gereden: 159 miles.

                                                                                                  Het huisje van...                             ...de Mexicaan

                                                         Ons plekje op campground               Rio Grande Village                       De Rio Grande

Dinsdag 6 mei
Gisteravond hadden we nergens last van, maar vanochtend worden Mark en ik opgevreten door van die kleine mugjes. Herman heeft nergens last van. We ruimen op, nemen de koffie mee en rijden naar Boguillas Canyon. Hier pakken we het brood en de koffie weer uit en ontbijten, nagenoeg mugvrij. We wandelen de korte trail, waarbij we aan het eind toegezongen worden door een Mexicaan aan de overkant van de rivier. Het is een aparte omgeving, het lijkt op een gegeven moment wel wat op een duinlandschap. Om 9 uur zijn we terug bij de auto en rijden we verder naar Dugout Wells. Dit lijkt wel een kleine oase in de woestijn, zo groen als het hier is. Net voordat we stoppen zien we een rode slang op de weg, een Red Coachwhip of Red Racer genaamd. We lopen de Chihuahuan desert nature trail en gaan dan verder naar Panther Junction waar we benzine tanken, ijs voor de koelbox en ijs voor ons zelf kopen.

                Op weg naar...                                Boguillas Canyon                          Red Racer                                     Trail bij Dugout Wells

We vervolgen onze weg naar de 385 richting Marathon, maar onderweg kijken we nog bij Fossil Bone Exhibit.
Om 11.15 rijden we het mooie park uit en even later vinden we, bij een afslag aan weg 385, weer een geocache. Inmiddels is dat weer in de brandende zon. Een eindje verder worden we aangehouden door de Border Patroll, voor paspoort controle. Dit hebben we ook al een keer gehad bij White Sands National Park.
In Marathon aangekomen vinden we een cache en doen daar boodschappen bij The French Grocer. Dit is zo'n winkeltje waar je van alles kunt kopen zelfs een schaaltje met schelpen, ook hebben ze hier wireless internet, dus checken we hier even onze mail. We bezoeken het bijzondere Gage Hotel dat hier vlak om de hoek ligt en rijden weg 90 verder richting Del Rio.

             

Het landschap verandert hier weer in dor grasland. Voorbij Sanderson hebben we onze volgende cache en de daaropvolgende cache ligt net voorbij Dryber. In Langtry bezoeken we het Roy Bean Museum en desertgarden en we maken een foto voor een cache. We rijden verder en bij de brug over de Pecos rivier vinden we onze laatste cache voor vandaag. We wilden eigenlijk op de campground van het State Park gaan staan, maar het waait hier weer erg hard en de campground oogt ook niet zo geweldig.
We rijden door naar Del Rio en gaan naar Days Inn voor een kamer, ze hebben enkel nog een kamer met 2 smalle bedden. Als ik vraag hoe smal dat dan is, krijgen we een kaartje mee om de kamer te bekijken. Het zijn twee 1 persoons bedden en de kamer ruikt niet fris (stinkt), dit wordt het dus niet. Het Days Inn in Phoenix was juist heel goed, maar deze dus niet. We rijden door naar Best Western Inn en daar hebben ze nog wel een ruime, fris ruikende, kamer met ruime bedden. Met 3 personen, inclusief continental breakfast, voor 86 dollar. Zelf koken doen we vanavond maar niet, we gaan nog een keer naar Appelbee's. We kijken nog even bij de Walmart voor een gps, ook hier niet te koop en gaan terug naar het motel.
Vandaag gereden: 288 miles

Woensdag 7 mei
Het schijnt vannacht flink geregend te hebben. Vanmorgen in het motel ontbeten en om half 8 rijden we weg, weg nummer 90 richting San Antonio. Voorbij Del Rio is alles veel groener. We rijden een lange rechte weg met aan weerszijden grote ranches. Voorbij Bracketville is er weer een controlepost van de bordercontrol. Deze was wat norser, we komen hem bekend voor denkt hij. Hij wilde ook veel meer weten, waar we onze 'greencard' gekregen hadden bijvoorbeeld. We beantwoorden alle vragen vriendelijk en eindelijk mogen we verder. Bij de bibliotheek in Uvalde geprobeerd om het weblog bij te werken, maar het naar hotmail gestuurde bestand is nog niet aangekomen en hier is geen wifi dus geen update vandaag.
We rijden verder naar Lost Maples State Park en kijken daar rond, maar rijden toch door naar San Antonio. Onderweg vinden we nog onze laatste 2 caches van deze vakantie. In San Antonio rijdend op zoek naar een camping raken we de weg kwijt doordat onze Tomtom vreemd doet en het even later helemaal laat afweten. Een plattegrond hebben we ook niet en het adres nu dus ook niet meer. We proberen de stad uit te komen, grote steden hebben toch al niet onze voorkeur, en besluiten een hotel te nemen voor vanavond. De eerste die we zien op dat moment is Best Western Fiesta Inn. We checken in, gaan eten en daarna bij de 'mals' om ons heen winkelen. Daarna (dat is nu 9 uur 's avonds) nog even een duik in het zwembad en het bubbelbad.
Vandaag gereden: 300 miles.

Donderdag 8 mei
Vanmorgen om 6.15 uur wakker geworden door de telefoon van Mark. Hij heeft een gemiste oproep van Albert Heijn, waarschijnlijk van iemand die wil dat hij komt werken/invallen, maar hij heeft nog vakantie van school en (bij-)baan. Wat later zijn we rustig opgestaan, in het motel ontbeten, internet bijgewerkt en dan op weg naar een Best Buy voor een gps. We hadden gezien dat de Garmin 60 csx bij de Walmart het goedkoopst was, maar die hebben ze nergens en is dus alleen online te bestellen binnen de VS. Nu maar hopen dat Best Buy hem wel in de winkel heeft. Om 9 uur staan we voor de BB, maar hij is nog gesloten tot 10 uur. We gaan dan toch eerst maar weer de stad in, we hebben een plattegrond van het motel meegekregen en dat gaat een stuk gemakkelijker dan zonder. We rijden downtown en parkeren in de Travis parkeergarage, we hebbende indruk dat we hier dichtbij de Alamo zijn. Als we de parkeergarage uit komen, krijgen we van een dame van de informatiepost een betere plattegrond van het centrum mee.
We bekijken eerst de Alamo, minder groot dan verwacht , maar wel mooi om te zien. Het is er binnen erg druk met schoolkinderen. We lopen naar het Menger Hotel dat dateert uit 1859 en bekijken deze ook weer van binnen. Een heel bijzonder hotel. We gaan bij Haagen Dasz op de hoek van de straat een lekker ijsje eten en Mark neemt een Smoothie.

                Ingang Alamo                               Het Menger Hotel exterieur             én interieur                                 River Walk

Daarna gaan we even naar de River Center mall, waar Mark eindelijk een paar nieuw All Stars naar zijn smaak vindt. Dan lopen we een stuk van de River Walk, ziet er leuk uit maar wel erg aangelegd en erg toeristisch naar onze smaak. Het is inmiddels half 12 en we gaan lunchen bij de Irisch Pub aan de River Walk. Daar vandaan is het nog maar 200 meter teruglopen naar de auto. Tegen 1 uur rijden we weer weg en betalen 7 $ parkeergeld voor 3 uur parkeren.
We moeten nu nog weer terug naar een Best Buy voor onze nieuwe gps een Garmin 60 csx. Eindelijk hebben we er weer een, onze oude hebben we 3 jaar geleden in Amerika gekocht en dit is een verlaat verjaardagscadeau voor mij. Na nog een bezoek aan een andere winkel vertrekken we uit San Antonio richting Austin. Bij San Marcos gaan we de Outlet Shopping center in, allemensen wat is die groot! Mark koopt er nog een broek en een shirt en dan gaan we verder naar McKinney Falls State Park , waar we weer een goede en ruime plek vinden. Hetzelfde ritueel, tenten opzetten, eten en nog betalen d.m.v. een envelop. Dan gaan we naar de Lower Falls, een mooie plek waar Herman en Mark nog even zwemmen. Als we teruglopen zien we heel veel vuurvliegjes, zo veel hebben we nog nooit gezien en het is echt een bijzonder gezicht. Om half 9 zijn we terug bij de tent.
Vandaag gereden: 167 miles.

                Parkeerplaats San Marcos                McKinney Falls State Park              Lower Falls                                  Lower Falls                 

Vrijdag 9 mei
Vanmorgen echt rustig aangedaan want de tenten zijn voor het eerst erg nat en we willen ze graag droog inpakken. De ranger komt langs en we geven hem onze stoeltjes, de overgebleven gasblikjes en een matje mee wat we niet mee terug kunnen nemen. De koelbox hebben we vandaag nog nodig. Tegen half 10 vertrekken we en gaan eerst nog kijken en wandelen bij de Upper Falls, we zien hier veel schildpadden. We gaan verder naar de Lower Falls en gaan daar zwemmen. We zien ook hier heel veel schildpadden in het water en als we naar het water toe lopen stapt Mark op een kleine slang, een Red-striped Ribbon Snake. Daar schrik je toch even van, gelukkig heeft de slang er zo te zien ook niets aan over gehouden.
Om 12 uur gaan we het park uit richting Austin. Het valt niet mee om de juiste weg te vinden, er zijn schijnbaar nieuwe wegen en/of wegnummers bijgekomen. Als Mark en ik later een keer een winkel in zijn, probeert Herman nog een een keer om TomTom weer aan de praat te krijgen. Het is hem dit keer wel gelukt! Tussen Austin en Temple zien we een afslag naar het plaatsje Holland! We rijden door naar Fort Worth/Dallas en nemen daar een kamer in hotel Best Western Inn. We pakken de auto uit en op onze kamer pakken we de tassen weer netjes in, zodat het gewicht mooi verdeeld is. Heen hadden we 3 tassen vol en nu op de terugweg 4. We eten even wat en gaan nog even naar een winkel in de buurt om te kijken of ze hier nog discgolf setjes hebben, maar helaas ook hier zijn ze uitverkocht. Terug naar het hotel maar weer waar we nog even het zwembad induiken en de whirlpool.
Vandaag gereden: 236 miles.

                          
  Red-striped Ribbon Snake                       Lower Falls in                                             McKinney Falls State Park                 

Zaterdag 10 mei:
Vanmorgen weer vroeg wakker en vroeg opgestaan, douchen en naar beneden om te ontbijten. Dan de laatste dingen ingepakt en de vier tassen naar de auto gebracht. Heen hadden we alles in 3 tassen, we hadden gelukkig al een extra tas meegenomen en die hebben we wel nodig ook! We gaan eerst nog war winkelen en om 11 uur vinden we het tijd om naar Alamo te gaan. Om 12 uur moeten we de auto inleveren en om 2 min. voor 12 rijden we er de grote parkeerplaats op. Aansluiten in de rij, een dame loopt om de auto heen en vraagt of de tank vol of leeg is. Ze noteert de milestand en we krijgen een ontvangstbevestiging. We laden snel de tassen uit.
Nu moeten we even kijken naar welke terminal we heen moeten, want voor elke terminal is een eigen bus. We moeten de met bus naar terminal D, worden daar afgezet bij de 2e halteplaats (o.a. voor KLM) en gaan inchecken. Twee van onze tassen schijnen te zwaar te zijn, dus we moeten wat spullen van tas verwisselen. Om 13.00 uur is dat eindelijk klaar en gaan we nog even ons brood opeten en wat drinken. Dan door de douane en dat betekent dus weer portemonnee uit de zak, schoenen uit, horloges en riemen af. Om 14 uur zijn we ook daar doorheen en kunnen we nog wat rondkijken. Half 3 gaan we boarden en om 14.45 hebben we ons geinstalleerd. Het is ruim 15.00 uur als we vertrekken.
Vandaag toch nog 85 miles gereden.

Zondag 11 mei
Na een voorspoedige vlucht met weinig turbulentie komen we om 7.20 uur aan op Schiphol. Snel door de paspoortcontrole, de bagage ophalen en om 7.45 staan we al in de hal ons treinkaartje te kopen voor de intercity van 8.18 uur. Rond half 10 komen we aan in onze woonplaats en worden we op het station opgewacht door Marloes en Wilco. Zij zijn extra benieuwd naar onze verhalen omdat zij tijdens hun late zomervakantie ook van Phoenix naar Dallas gaan. Zij hebben het nog tegoed en kunnen uit onze verhalen weer dingen halen wat zij wel en niet in hun route/planning mee willen nemen. Daar zijn wij dan weer heel benieuwd naar.

De globale route van deze reis hebben we weergegeven in het landkaartje bovenaan de pagina.

Tijdens onze reis was 1 dollar ongeveer 0,64 euro.

Tijdverschillen tijdens onze vakantie:

is het in Nederland 12.00 uur GMT:
dan is het in Arizona 9 uur vroeger, dus 3.00 uur 's nachts
In New Mexico is het 8 uur vroeger, dan is het dus 4.00 uur 's nachts
Far west Texas heeft nog wel MDT, dus heeft dezelfde tijd als New Mexico.
In (de rest van) Texas is het 7 uur vroeger, dat is dus 5.00 uur 's nachts

Links
Arizona
Arizona Guide
Visit Tucson

New Mexico
Visit New Mexico
Scenic byways New Mexico

Visit Texas
Amistad
Lost Maples State Natural Area
San Antonio Missions National Historical Park

Alles Amerika
Amarica's scenic byways
National parks
USA Reizen