Duitsland - De Eifel 2008
Dinsdag 18 november
Vorige week hebben we een huisje gereserveerd bij vakantiepark Kronenburger See in Kronenburg in de Eifel. We hebben een huisje gevraagd dicht bij de ingang, zodat we gemakkelijk en snel van het park af kunnen.
Het is onze bedoeling om in de omgeving te gaan wandelen en geocachen, we zullen waarschijnlijk geen of weinig gebruik maken van de faciliteiten van het park.
We kunnen niet eerder vertrekken dan om 12.00 uur en rijden via Köln naar Kronenburg. Bij Nettersheim wijken we even van de route af om de cache 'Werkhaüser' te zoeken.
Om 15.45 uur hebben we die gevonden en rijden we door naar Kronenburg, waar we ons om 16.15 uur bij de receptie melden.
Het is geen groot of heel luxe huis, maar wel netjes en heel schoon.
Woensdag 19 november
Om 8.15 uur vertrekken we van ons huisje, het is 4 gr. We rijden eerst een rondje over het park om de andere huisjes te zien, wat gisteravond in het donker niet meer ging.
De andere huisjes staan wel dichter op elkaar die van ons, hoewel ze ook allemaal vrijstaand zijn.
Het is wel ideaal zo’n vrijstaand huisje heerlijk rustig, bovendien zijn er heel weinig huisjes bezet op het park.
We rijden richting Luxemburg en doen onderweg al 3 geocaches in Duitsland. Voor deze paar dagen hebben we allemaal wat kortere wandelingen uitgezocht omdat we ook niet wisten wat voor weer we zouden krijgen.
We komen Luxemburg binnen via het mooie historische plaatsje Dasburg en rijden over weg N7 noordwaarts.
Onze eerste cache in Luxemburg vinden we bij een drielandenpunt waar een bijzonder monument staat in een prachtige omgeving.
We bezoeken ook een oorlogsherdenkingsmonument, waar we aanwijzingen voor een cache vinden.
Na nog een paar wandelingen door dit mooie gebied gemaakt te hebben, keren we uiteindelijk via Sankt Vith en Manderveld terug naar Kronenburg. Als we daar om 17.15 uur terug zijn is het inmiddels ook al weer donker geworden.
We gingen vanmorgen weg met zware bewolking en mist, maar rond half 11 kwam er een waterig zonnetje door en is het de rest van de dag redelijk helder gebleven waardoor we toch nog van mooie vergezichten konden genieten.
Donderdag 20 november
We vertrekken tegen half negen bij een temperatuur van 6 gr. Het is nog droog ook al ziet het er dreigend uit. We rijden via Stadtkyll naar Dollendorf.
In deze omgeving willen we een paar caches zoeken, één vinden we na een klim op een mooi uitzichtpunt, één ligt bij een klein mooi kapelletje en één ervan is een wandeling van 3,5 km.
De wandeling gaat door een erg mooi gebied, deze cache vinden we jammer genoeg niet maar wel komen we komen we langs de waterval 'Dreimühlen', een mooi plekje.
Als we om half een eindelijk terug zijn bij de auto gaan we eerst brood eten. Het is wel wat fris voor een picknick, maar we hebben honger ( nou ja...,trek).
Met een stevige Duitse boterham achter de kiezen gaan we op weg naar de volgende wandeling/cache. Het wordt een wandeling in Walsdorf (bij Hillesheim).
Deze cache brengt ons via een kapelletje naar een oude vulkaankrater, het Walsdorfer Maar, dat je binnenkomt via een tunneltje. We zijn helemaal verrast als we het tunneltje herkennen.
Hier zijn we jaren geleden samen met onze kinderen geweest en wilden het eigenlijk nog wel een keer terugzien, maar we wisten niet meer precies waar het was.
Dat we het zo tijdens en door het geocachen terug zouden vinden ihadden we niet verwacht.
In Hillesheim doen we nog even boodschappen.
Daarna willen we eigenlijk nog een cache doen, maar we besluiten om terug te gaan naar ons huisje in Kronenburg omdat het toch al te donker wordt en het weer ook erg miezerig geworden is.
Vrijdag 21 november
Vanmorgen zijn we laat opgestaan en gaan daardoor pas om 9 uur op pad. In tegenstelling tot wat de weersverwachting was, schijnt de zon nu nog.
We willen vandaag nog een paar wandelingen doen en gaan snel op weg naar onze eerste cache/wandeling. Deze cache is te vinden op een uitzichtpunt, we moeten hiervoor eerst nog een kleine kilometer lopen.
Als we de cache gevonden hebben lijkt het gedaan met het mooie weer. In een hevige regen- en hagelbui met harde wind haasten wij ons terug naar de auto.
Bij het vinden van onze volgende cache lijkt het weer een beetje op te knappen, maar als we wat later in Reifferscheid aankomen wordt het al weer slechter.
We gaan verder naar de burchtruïne Reifferscheid, in Reifferscheid, en we genieten, ondanks het mindere weer, van dit historische plekje met de mooie straatjes.
Even later gaan we op weg om hier de cache bij de burcht van Wildenburg te zoeken, maar we gaan eerst bij Hotel Restaurant Burgschänke naar binnen voor koffie mét gebak.
Tot onze verbazing werd het niet het gevraagde appelgebak, maar het gebak dat we wel kregen zag er zo lekker uit (en dat was het ook) dat we geen appelgebak meer wilden.
Het blijft hier bij een aardige wandeling omdat we de cache niet gevonden hebben.
Hier vandaan gaan we naar Schleiden voor een mooi uitzichtpunt (met cache natuurlijk). Als we bij het uitzichtpunt zijn begint het flink te sneeuwen.
We besluiten een supermarkt te zoeken voor onze boodschappen en daarna terug te rijden naar Kronenburg.
In het historische plaatsje Kronenburg vinden we, na een wandeling door het pittoreske plaatsje en een bezoek aan de burchtruïne, onze laatste cache voor vandaag.
We gaan terug naar ons huisje aan de voet van dit mooie plaatsje. Het was een afwisselende, stormachtige dag, waarop we zon, regen, hagel, sneeuw en onweer hebben gehad.
Zaterdag 22 november
Het heeft vannacht gesneeuwd en er ligt nu een aardige witte deken. Ons huisje ligt aan een tamelijk steil gravelweggetje en we hebben voor de zekerheid gisteravond de auto maar bovenaan de weg geparkeerd.
Om 8 uur zijn we klaar en hebben we onze spullen ingepakt. We gaan nu het licht is eerst nog even een paar foto’s maken buiten van ons huisje in de sneeuw.
Het is half negen als we in de auto stappen en naar de receptie rijden/glibberen om de sleutel van het huisje in te leveren.
Gelukkig is de sneeuwschuiver hier net langs geweest en is de weg naar beneden, naar de doorgaande weg, al aardig schoon.
Het is nog erg rustig op de weg en dat is zeker onder deze weersomstandigheden wel fijn omdat sommige delen toch nog wel glad zijn.
We rijden richting Vogelsang (boven Schleiden). Om half tien zijn we er, maar die blijkt pas om 10 uur open te gaan. We gaan dus eerst geocachen.
Eén cache ligt hier niet ver vandaan en we blijken uit te komen op een voormalig militair-oefenterrein, het dorp
Wollseifen.
De 500 inwoners van het eeuwenoude dorp Wollseifen moesten in 1946 hun dorp verlaten in opdracht van de Britse militairen.
Het dorp doet ons denken aan zo’n spookstadje als die we in Amerika wel gezien hebben, heel vreemd om hier met z’n tweeën te lopen.
Dat er verder niemand is is nu goed te zien doordat er een pak sneeuw is gevallen en er verder, afgezien van onze eigen sporen, enkel wat sporen van dieren te zien zijn.
We wandelen terug naar de auto en rijden verder naar de parkeerplaats van het voormalig opleidingskamp Vogelsang.
Kamp Vogelsang werd in 1933 gebouwd en tijdens de Nazi tijd was het een opleidingskamp voor de elite van Hitlers partijgenoten.
Het is sinds 1 januari 2006 opengesteld voor het publiek en het vroegere militaire oefenterrein behoort vandaag de dag bij het Nationaal park Eifel.
We wandelen over het indrukwekkend grote terrein, bekijken de gebouwen, bekijken de tentoonstelling in het bezoekerscentrum en drinken er een kop koffie en laten ons er de dagschotel goed smaken.
Weer opgewarmd wandelen we verder langs de gebouwen en uiteindelijk weer terug naar de auto. Een deel van het terrein is i.v.m. de weersomstandigheden afgesloten.
Het is inmiddels half twee als we op weg gaan naar huis.
Zo nu en dan scheen de zon wel vandaag, maar het was verder erg guur door de koude wind
Home / andere reizen
© 1997 - 2024
|