De foto's zijn aanklikbaar voor een groter formaat

Vrijdag 4 juli

Na een laatste drukke en onregelmatige week hebben we beiden vakantie!
Het huis aan kant gemaakt voor degene die op ons huis komt passen en om 8 uur vertrekken we richting Duitsland. Het is de bedoeling om via Duitsland, Polen, Litouwen, Letland en Estland naar Finland te rijden.
In Duitsland, onderweg richting Hannover, gaan we bij Rehren even van de snelweg af om te tanken en meteen ook lekkere verse Duitse broodjes te kopen.
Om 11.30 uur op een parkeerplaats gestopt om even te eten en daarna weer verder. Vlak voor Hannover een tijdje last van een langzaam rijdende file, eenmaal voorbij Hannover rijdt het gelukkig weer vlot door. Om 17 uur rijden we de Duits/Poolse grens over en een km of 10 verder, in het plaatje Rzepin, gaan we onze Poolse Zloty's uit de muur trekken.
Dan verder richting Poznan, maar een 20 km verder gaan we op Familie camping de Kroon in het dorpje Toporow. Een kleine, rustige nette camping met klein zwembadje, er staan slechts 3 caravans en 1 tent, incl. warm water en uiteindelijk betalen we hier 16 euro. In eerste instantie had de eigenaar gezegd dat het 20 euro was, maar toen we gingen betalen bleek het 16 euro of 70 Zloty te zijn. Het was vandaag een uitzonderlijk warme dag.
Gps: N 52 17.808 E 015 14.795

Zaterdag 5 juli

We hebben heerlijk geslapen op onze nieuwe Thermarest matjes. Onze vorige selfinflating Thermarest matjes dateren uit 1997 en in de meivakantie heeft Herman zijn matje het begeven, dus we hebben voor deze vakantie maar gelijk twee nieuwe matjes gekocht zodat we weer even vooruit kunnen en het matje van Eugeni ook wel niet zo lang meer mee zal gaan. Maar na 17 jaar gebruik hebben we niets te klagen. Om 8 uur rijden van de camping af en terug op de hoofdweg, tanken we bij Las Vegas in Shopping centrum Nevada. Onderweg in een dorpje bij een heel klein winkeltje kopen we een brood.
Dan rijden we verder met de bedoeling om een geocache te doen, een multi. Die vinden we niet doordat we een aanwijzing moeten vinden in een soort bunker en die staat vol met water en hoge laarzen hebben we niet bij ons, dan maar niet.
We vervolgen onze weg en nemen we een kijkje bij het enorm grote Christus beeld op een heuveltje in Swiebodzin, we wanen ons even in Rio.

Het beeld van Christus Koning (Pools: Pomnik Chrystusa Króla) is een monument in Swiebodzin in Polen. Als men de sokkel waarop het beeld staat buiten beschouwing laat, is het beeld hoger dan het Christo Redentor in Rio de Janeiro. Tot 2011 was het Christus Koning beeld het hoogste beeld van Christus ter wereld. In juni 2011 werd echter in Lima het beeld Cristo del Pacífico ingewijd dat één meter hoger is.



Hier zou ook een geocache moeten liggen, maar de plek waar we uitkomen is te vies voor woorden dus ook deze laten we zitten en gaan weer verder. We nemen weer een stuk snelweg richting Poznan, de snelweg naar Poznan is wel een tolweg maar het schiet wel meer op.
Op de eerste parkeerplaats stoppen we om te eten. Hier zijn echter alleen picknicktafels achter heggen waardoor we de auto niet kunnen zien en als we hier stoppen komt er meteen al een van de Polen (?) op ons af met zijn broekzakken vol met Iphones, of we er een willen kopen. We besluiten verder te rijden naar een parkeerplaats waar we vanaf de picknicktafel de auto wel kunnen zien en we ons prettiger bij voelen. Een paar km verderop vinden we een mooiere plek waar we lekker hebben gegeten. Pozan gaan we niet bezoeken, het was wel de bedoeling maar het is zo warm en we hebben geen zin om nu in die grote stad te gaan lopen.



Dus verder naar het noordoosten, via Gniezno noordwaarts naar Biskupin, daar nemen we een kijkje bij het Archeologisch Museum Biskupin, een belangrijke archeologische vindplaats. Biskupin zou gebouwd zijn rond 700 v. Chr, er zouden in die tijd ongeveer 1000 mensen gewoond hebben. We wandelen er rond en bezoeken het museum. Het ziet er mooi en goed verzorgd uit, maar we hadden er iets meer van verwacht als men het 'het Pompeď van het noorden' noemt.



We rijden terug naar de hoofdweg en gaan verder richting Torún, het is al eind van de middag als we in Torún aankomen en we zoeken een plekje op Camping 33 Tramp op loopafstand van het centrum. Voor één nacht nemen we dan maar voor lief dat het lawaaierig is v.w.b. campinggasten en verkeerslawaai doordat we dicht bij de weg staan, maar er is maar 1 camping in Torún. Morgen proberen we de rust weer op te zoeken. We gaan eten en zitten even lekker bij de tent.
Daarna gaan we nog de stad in ofwel, we lopen de grote brug over en staan al in het centrum. We kijken er rond, bewonderen de mooi oude gebouwen en kopen een lekker ijsje in een ijssalon. Lemon, lekker fris met dit warme weer. We lopen verder door de straatjes en lopen langs de rivier terug naar de brug. Als we de brug bijna over zijn zien we aan de kant een bever in het water die bezig is een tak door te knagen van een boom die in het water ligt. In het eventjes dat wij staan te kijken heeft de bever de tak doorgeknaagd en zwemt ermee weg. Wij lopen verder naar de camping en gaan er nog even rustig bij zitten met een glaasje. Dan werk ik dit verslag bij en Herman gaat in de tv kamer op de camping naar de WK voetbal kijken.

Zondag 6 juli

We zijn er weer op tijd uit en als we zitten te ontbijten zien we de overburen uit het huisje vertrekken en ze rijden met de auto rustig achteruit, maar zien daarbij de lantaarnpaal over het hoofd en deze knapt met veel lawaai af en ligt dwars over de weg. De man stapt uit legt de paal aan de kant, pakt het glas op dat op de weg ligt en rijdt weg. Een tijdje later komt het meisje van de receptie samen met een andere man vragen of wij weten wie het gedaan heeft. Ze gaan weer weg en weer wat later komt er politie aanrijden. Wij zijn inmiddels klaar en vertrekken van de camping, we willen hier ook niet verder bij betrokken raken.
We rijden eerst naar het noordwesten om daar een geocache te doen, we vinden er onze eerste multi.
We zaten toen wel onder de muggenbulten en ondanks onze voorzichtigheid hebben we toch niet alle brandnetels weten te omzeilen, maar dat mocht de pret niet drukken. Wat later vinden we onze tweede multi, die nog maar één keer gevonden was.
Bij Hotel Walter een paar km ten N.W. van Torún wordt ook een camping aangegeven, er zijn er dus wel meer hier. Dan wordt het tijd om verder te rijden naar het oosten, in Torún halen we nog brood en water en dan via weg 15 oostwaarts via Olsztyn naar Ketrzyn. Voorbij Ostróda net voor Stare Jablonki gaan we aan het meer eten.
Daarna rijden we verder via Olsztyn en Mragowo en Ketrzyn naar camping Rusalka bij Wegorzewo, zo'n 15 km van de Russische grens. Het is vanaf hier nog zo'n 80 km naar Kaliningrad. Maar ja, we hebben geen visum voor Rusland dit keer, dus een binnendoortje naar Litouwen via Rusland zit er helaas niet in. Onderweg zien we een stoet mensen lopen waarvan enkele in lange zwarte en witte gewaden. In het midden loopt iemand met een soort luidspreker op zijn schouders en verderop staan twee begeleidingswagens met een tekst erop en kruizen. Dus wel iets religieus, misschien een soort van pelgrimstocht?

Als we aankomen bij Camping Rusalka zetten we de tent op en maken eten. Als we zitten te eten hoor ik het geluid van het maken van een foto met een tablet. Als ik opkijk zie ik nog net de Poolse 'buurvouw' zich snel omdraaien met het tablet omhoog in haar handen. Haha, die probeerde sneaky een foto van onze tent te maken. Even later verdwijnt ze achter de caravan en dan hoor ik hetzelfde geluid weer, nu staat ze achter de caravan een foto te maken van onze tent. Het Belgische meisje gisteren op de camping vond dat wij een toffe tent hebben, deze mensen vinden het waarschijnlijk meer een rare tent. Wij houden het op een toffe tent. We lopen nog een rondje over de camping en dan rust bij de tent met uitzicht op het meer.
Gps: N 54 11.191 E 021 46.035

Maandag 7 juli

We hebben heel lang geslapen en gaan op ons gemak genieten van de douche waar we gisteravond te laat voor waren omdat om 22 uur het sanitairgebouw op slot ging en alleen het nachttoilet openbleef. We ontbijten achter de tent in de schaduw van een grote boom omdat het in de zon al behoorlijk warm wordt. We vertrekken wat later dan gewoonlijk.
We nemen vandaag eerst een kijkje bij Kanal Mazurski - sluza Lesniewo Górne. Met de bouw van het Mazurkisch kanaal werd in 1911 begonnen met de bedoeling om het Mamrymeer via het Mazurkakanaal te verbinden met de Oostzee. Een voormalig sluizencomplex waarvan de bouw door de 1e W.O. werd onderbroken en door Hitler vanaf 1934 werd voortgezet tot de Russen hier aan de macht kwamen en alles definitief werd stilgelegd. Het had een totale lengte van 20 km op Pools grondgebied moeten hebben en 50 km op Russisch grondgebied. Een bijzonder gezicht zo'n betonnen sluizencomplex ogenschijnlijk midden in de bossen. We komen hier dankzij de geocache die we hier zoeken anders hadden we dit complex niet gezien.

Dinsdag 8 juli

Om 8 uur vertrekken we weer van de camping en het is nu al 24 graden, het wordt weer een warme dag. Vandaag gaan we verder naar Litouwen en we rijden weg 651 vanaf Wegorzewo naar het oosten.
Onderweg willen we een cache doen bij Klewiny War Cemetery - World War I, we komen via onverharde wegen op een zandweg en net als we besloten hebben om niet verder te gaan, maar terug te rijden komen we vast te zitten. We zijn onderweg hierheen niemand tegengekomen en ook geen huis gezien, dus de eerste kilometers is er geen hulp. We zitten vast aan de kant van de weg in de nog zachtere 'berm' waarin we steeds verder lijken weg te zakken naar de diepe greppel die ernaast zit en daarnaast staan bomen die in een moeras staan. We krijgen een berichtje binnen op onze mobiel 'welkom in Rusland', zo dicht zitten we dus bij de Russische grens…
Terwijl Herman zand weg graaft zoek ik stenen en takken om onder de band te kunnen leggen. Dit werkt nog niet en Herman probeert de auto op te krikken om zodoende meer stenen onder de band te kunnen leggen. Als ik naast de auto in de greppel sta hoor ik ineens wat en als ik opkijk zie ik bij de afslag waar we heen moeten een vrachtauto beladen met boomstammen voorbij rijden en ik begin wild met mijn armen boven mijn hoofd te zwaaien en te roepen en… ja hij remt af en stopt! Ik ben hardlopend naar de kruising gegaan waar de bijrijder al aankwam lopen. Hij sprak geen Engels maar hij begreep mijn 'We need HELP' en hij zag Herman bij de auto in de verte, hij zei iets wat ik niet verstond maar kwam terug met zijn collega. Wat waren we blij dat deze twee vriendelijke en sterke mannen gestopt waren en ons hulp boden, anders hadden we ver moeten lopen voor hulp of we waren nog uren bezig geweest. Met deze extra mankracht was de auto er zo weer uitgeduwd en stond hij weer recht op de weg. We begrepen dat hij ons probeerde te vertellen dat de weg te zacht was en dat we niet verder moesten rijden, wel dat hadden we al ontdekt en waren we ook niet meer van plan. We hebben de spullen weer achterin de auto gepakt, die moesten eruit om bij de krik te kunnen komen en zijn heel voorzichtig verder achteruit gereden naar de kruising waar de weg harder was en een kilometer verderop kwamen we weer op een betere weg, gelukkig.

We rijden verder naar het oosten en bij Kiepojcie vinden we een cache bij een oude stenen spoorbrug. Voorbij Goldap komen we bij Wiadukty w Stanczykach ofwel viaducten bij Stanczyki. Twee viaducten die onderdeel zijn van de Goldap-Zytkiejmy spoorlijn en aangelegd werden in het begin van de 20e eeuw. De bouw van de spoorlijn werd opgeheven door het rode leger in 1945. Met 180 m lengte en 36.5 m hoogte, behoren deze viaducten tot de grootst bruggen van Polen. Het ziet er ook wel vreemd uit, twee van die grote bruggen naast elkaar in de bossen waar alleen maar mensen overheen lopen. Teruggekomen bij de parkeerplaats gaan we hier eerst nog maar even eten alvorens we verder rijden.

Woensdag 9 juli

We blijven hier nog een nachtje staan dus de tent hoeft niet opgeruimd te worden. Vandaag gaan we Vilnius bekijken en, op aanraden van de campingeigenaar, ook het kasteel van Trakai. Eerst naar Vilnius, daar aangekomen een plekje in een parkeergarage gezocht dicht bij het oude centrum. Zo blijft de auto en ook onze koelbox koeler dan op een open parkeerplaats in de felle zon.
We lopen eerst naar de informatie en halen daar een plattegrondje van het oude centrum, die gratis dingen zijn altijd makkelijker dan de plattegrondjes in een boek. Op het plattegrondje staat al een route ingekleurd via de belangrijkste bezienswaardigheden en die komt ook langs de dingen die wij van plan zijn te gaan bekijken, dus dat komt goed uit. We gaan onderweg ook nog een paar geocaches zoeken én vinden natuurlijk.
Tussen de middag gaan we lekker op een terrasje zitten eten en uitrusten. Daarna weer verder met de stadswandeling en als we onze route gelopen hebben gaan we terug naar de auto en gaan we richting Trakai.
In Trakai, een toeristisch plaatsje, bezoeken we het Peninsular Castle. Het is wel aardig, maar het valt ons toch wat tegen. We lopen er nog wat rond en vinden er een cache en vinden het dan wel genoeg geweest voor vandaag. Het is inmiddels 19 uur als we terugkomen op de camping. We eten een boterham, zetten een op koffie, lezen wat en Herman neemt nog een duik in de zwemvijver. Om half elf (in Nederland is het dan half tien) gaat Herman naar de tv kamer van de camping om de voorbeschouwing op de voetbalwedstrijd te kijken. Ik tik dit verslag, ga even kijken bij de voetbal en kruip dan met een boek de slaapzak in. Ik hoor wel wat de uitslag geworden is...
N 54 30.428 E 024 53.504

Donderdag 10 juli

Vandaag gaan we weer wat noordelijker. Om 8.30 zijn we weer vertrokken, door Vilnius gereden en boodschappen gedaan bij een enorm winkelcentrum. Verder richting het noordoosten en bij het geografische middelpunt van Europa een geocache gedaan en hier en daar bordjes naar bezienswaardigheden gevolgd, maar de bezienswaardigheden waren niet zo bijzonder of niet te vinden.
Onderweg aan een meertje brood gegeten tot het ging onweren en we snel weer alles in de auto moesten zetten. Gelukkig bleef het bij een kort buitje en was het daarna weer mooi weer. Verder richting Nationaal Park Aukstaitija en onderweg in een bijna geheel houten dorpje bij de informatie geweest en er rondgekeken.
Dan verder naar Pausule vlak voor Ignalina. We gaan de tent opzetten op Kemingas Pausule, een groot veld en een aantal speciale plekken voor campers/caravans. Campers staan er al 4 en wij komen er als eerste tent bij. Niet bijzondere camping maar wel schoon en een mooie keuken erbij om te koken met oven en magnetron.
Na het eten gaan we nog even op pad in de buurt, een avondwandeling naar een cache bij o.a. een radiotoren. Daarna terug naar de camping en de cache bij het kerkje gedaan, 125 meter van onze tent af. Dan een lekkere kop koffie bij de tent, dit verslag bijwerken en wat lezen.
Gps: N 55 19.636 E 026 06.341